τι είναι παράλυση του ονείρου Incubus και Succubus

Τι ειναι Παράλυση του Όνειρου. 

Ή ίσως κάτι άλλο?? 

    Incubus και Succubus

Incubus: Είναι ένας δαίμονας που ποζάρει πάνω σε ανθρώπους που κοιμούνται. Αυτό εδώ πιστώνεται με αυτό που είναι γνωστό ως ′′ Παράλυση Ύπνου ", που είναι όταν κοιμάσαι και νιώθεις κάποιον να σε παρακολουθεί, αλλά δεν μπορείς καν να μιλήσεις ή να κουνηθείς, προσπαθείς αλλά δεν μπορείς να φωνάξεις, κράζεις, κλαις, αλλά κανείς δεν σε ακούει. Ακόμη, βλέπεις τα πάντα γύρω σου, αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Με τον ίδιο τρόπο, όχι μόνο αυτοί οι δαίμονες σε παραλύουν, αλλά ενεργούν πάνω σου λόγω των φόβων σου, και απορροφούν την ενέργειά σου μέσω εικόνων σεξουαλικής συνουσίας.
το οποίο το θύμα ξυπνάει, δεν θυμάται τίποτα, απλά αισθάνεται υπερβολική εξάντληση και σκέφτεται ότι είχε εφιάλτες ή ερωτικά όνειρα. Κάποιο ξύπνημα με μώλωπες το κορμί και τα τσιμπήματα.
Στο τέλος όλων αυτών το άτομο νιώθει θλίψη και πλήξη. Νιώθει ότι κανείς δεν τον αγαπάει, απορρίπτει τον εαυτό του.
Σε πολύ ακραίες περιπτώσεις θα μπορούσα να φτάσω στο σημείο να προσπαθώ να τελειώσω με τη ζωή του.

Υπάρχουν δύο τύποι δαίμονες:

Incubus, ο άντρας δαίμονας 

Succubus, η θηλύκια δαίμονας.
Αυτά τα όντα παίρνουν την ανθρώπινη μορφή μιας πολύ σέξι γυναίκας ή άντρα, και το άτομο το νιώθει πάνω στο σώμα του, αδυνατώντας να κινηθεί και τον ενθουσιάζει τόσο πολύ που τον κάνει να έχει οργασμούς. Μπορεί να αρχίσεις να σου αρέσει, αλλά τελικά θα προκαλούσαν 

Ένας πρόωρος θάνατος.

Σου έχει συμβεί αυτό;

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ.
Μην γεμίζεις με φόβο. Όταν αισθάνεστε αυτό και δείτε το σώμα σας να αποκοιμιέται, προσπαθήστε να κινηθείτε μέχρι να μπορέσετε να ξυπνήσετε. Μην φωνάζεις, γιατί κανείς δεν θα σε ακούσει. Ούτε να κάθεσαι ακίνητος γιατί θα κάνει ό,τι θέλει μαζί σου. 

Μπορείς να προσπαθήσεις να προσευχηθείς, ψυχικά.
Αντίπαλος να μείνει παράλυτος οπτικοποιώντας
Ένα χρυσό φως που σε καταπλέει.. πάλεψε για να νικήσεις αυτή την οντότητα.
Για να μην σε εκφοβίσουν.
Συνηθίστε να χρησιμοποιείτε την παλιά θεραπεία για να βάζετε σκόρδο κάτω από το κρεβάτι και πίσω από την πόρτα του υπνοδωματίου Αυτός ήταν ο λόγος που χρησιμοποιήθηκε τόσο στην αρχαιότητα.
Όταν μπορείς να ξυπνήσεις, θα πιστέψεις ότι ήταν ένα απλό όνειρο ή ένας εφιάλτης, αλλά δεν είναι. Γι ' αυτό προσευχηθείτε, επίπληξη και χρησιμοποίησε τα πνευματικά σου όπλα και δώσε τη μάχη μέχρι να καταλάβεις ότι έχεις κατακτήσει.

Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΤΩΝ BELL

Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΤΩΝ BELL

Η διάσημη αυτή υπόθεση, η οποία ΄κυρίως έλαβε χώρα στην προ-εμφυλίου πολέμου Αμερική περιλαμβάνει φαινόμενα poltergeist, φαντάσματα και, σύμφωνα με το μύθο, είχαμε και νεκρούς. Επίσης είναι και η ιστορία πάνω στην οποία βασίστηκε η ταινία The American Haunting. Η ιστορία έχει διάφορες εκδοχές, τρεις εκ των οποίων θα αναφέρουμε εδώ. Η πρώτη είναι πιθανότατα και πιο κοντά στην πραγματικότητα, αφού φαίνεται ότι βασίζεται σ'αυτά που κατέγραψε στο ημερολόγιο του ένας από τους γιους των Bell, ο Richard Williams Bell. Η τρίτη εκδοχή έχει και μια σύγχρονη συνέχεια.
Θα δούμε λοιπόν ότι οι διαφορετικές εκδοχές καταδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο οι ιστορίες τείνουν να αλλάζουν πάνω στην επαναδιήγηση.



Εκδοχή # 1 

Ο John Bell ήταν ένας πλούσιος αγρότης στον οποίον άνηκαν 1.000 στρέμματα κοντά στο Adams, του Tennessee. Είχε μια όμορφη γυναίκα, τη Λούσι και οκτώ παιδιά. Ήταν όλοι αφοσιωμένοι χριστιανοί και ευυπόληπτοι πολίτες. Το 1817, οι ζωές τους άλλαξαν δραματικά και ανεξήγητα. Τα πρώτα σημάδια ήρθαν με οπτασίες που είδε ο Bell. Η πρώτη ήταν ένα μεγάλο, σκυλόμορφο πράγμα που εξαφανίστηκε όταν ο Bell το πυροβόλησε.Η άλλη ήταν ένα μεγάλο, σαν γαλοπούλα πουλί. Μετά από τις εμφανίσεις των πλασμάτων αυτών, το σπίτι άρχισε να πλήττεται από μικρούς ξαφνικούς κρότους αλλά και σκόνη στο εξωτερικό των πορτών και των παράθυρων. Ακούγονταν δε ήχοι που έμοιαζαν σαν γιγαντιαίοι αρουραίοι να ροκάνιζαν τα κρεβάτια και γιγαντιαία σκυλιά να γρατζούναγαν το πάτωμα. Αυτά τα φαινόμενα συνεχίστηκαν για περίπου ένα χρόνο και στη συνέχεια τα καλύμματα άρχισαν να τραβιούνται από τα κρεβάτια και αόρατα χέρια χαστούκιζαν πρόσωπα και τραβούσαν μαλλιά των Bell.



Ιδιαίτερα βασανίστηκε η 12άχρονη κόρη των Bells, η Betsy, που χαστουκιθηκε, τσιμπήθηκε, γέμισε μελανιές και τρυπήθηκε με καρφίτσες. Η Betsy είχε γίνει τόσο ο στόχος όλων αυτών των περιστατικών όπου στην αρχή η οικογένεια υποπτεύονταν ότι όλο αυτό ήταν μια φάρσα που η ίδια είχε στήσει.

Στην αρχή οι Bell ήθελαν να το κρατήσουν κρυφό αλλά από ένα σημείο και μετά, η ζωή έγινε δυσβάσταχτη για την οικογένεια. Ο Bell τελικά το εκμυστηρεύτηκε σε έναν γείτονά του, τον James Johnson, ο οποίος ανακάλυψε ότι το πνεύμα πρέπει να είχε κάποιο βαθμό συνείδησης, γιατί σταματούσε προσωρινά όταν επικαλούνταν το όνομα του Κυρίου. Ο Johnson συνέστησε τη σύσταση μιας επιτροπής για να ερευνήσει την υπόθεση. Έτσι τα νέα κυκλοφόρησαν και το σπίτι των Bell έγινε το επίκεντρο της προσοχής στην κομητεία τους.

Το πνεύμα άρχισε να σφυρίζει και στη συνέχεια να μιλάει. Είπε πως ήταν διάφορα πράγματα... Είπε ότι ήταν "ένα Πνεύμα που προέρχεται από παντού, από τον Ουρανό, την Κόλαση, τη Γη. Είμαι στον αέρα, στα σπίτια, σε οποιοδήποτε μέρος ανά πάσα στιγμή. Δημιουργήθηκα πριν εκατομμύρια χρόνια. Αυτό θα σας πω μόνο.”

Μια άλλη φορά, είπε ότι ήταν το πνεύμα κάποιου που τον είχαν θάψει στο δάσος , σε κοντινή τους απόσταση, και του οποίου τον τάφο τον είχαν ανοίξει. Τα οστά είχαν διασκορπιστεί και ένα δόντι ήταν κάτω από το σπίτι των Bells. Το πνεύμα έψαχνε για το δόντι. Οι Bells έψαξαν, αλλά δεν βρήκαν κανένα δόντι. Μια άλλη φορά, το πνεύμα είπε ότι ήταν το φάντασμα ενός μετανάστη που είχε πεθάνει και είχε αφήσει πίσω του κρυμμένη μια ολόκληρη περιουσία. Είχε επιστρέψει για να αποκαλύψει στην Betsy που βρίσκονταν τα χρήματα. Το πνεύμα τους είπε που, και τα αγόρια των Bell έσκαβαν για ώρες χωρίς να βρουν τίποτα. Εκείνο το βράδυ, το πνεύμα ξεκαρδίστηκε μ αυτήν του την φάρσα. Οι κάτοικοι άρχισαν να πιστεύουν πως το πνεύμα ήταν μια μάγισσα. Το πνεύμα συμφώνησε, λέγοντας: «Δεν είμαι τίποτα άλλο από το φάντασμα της μάγισσας Kate Batts και είμαι αποφασισμένο να στοιχειώσω και να βασανίσω τον γερο Τζακ Μπελ για το υπόλοιπο της ζωής του». 

Το σπίτι σήμερα

Η Kate Batts ήταν μια ντόπια μπαμπάτσικη γυναίκα παντρεμένη με ένα σακάτη. Κάποια στιγμή δυσαρεστήθηκε με κάποια χρηματική συναλλαγή της με τον Bell και απείλησε πως θα τον εκδικούταν. Η ίδια ήταν όμως ακόμα ζωντανή. Από εκείνη την στιγμή κι έπειτα το πνεύμα ονομάστηκε "Kate". Η "Kate" έκανε σχεδόν καθημερινές εμφανίσεις στο σπίτι των Bell αλλά και επισκεπτόταν κι όλους τους άλλους στο Robertson County, ενοχλώντας τους με καυστικά σχόλια. Έκανε προβλέψεις για το μέλλον, συμπεριλαμβανομένου του Εμφυλίου και των δύο Παγκοσμίων Πολέμων του 20ού αιώνα. Αλλά οι πρωταρχικοί της στόχοι ήταν να βασανίσει τον «γερο Τζακ», όπως αποκαλούσε τον Bell, αλλά και να βασανίσει τη Betsy με σκοπό να την αποτρέψει από το να παντρευτεί έναν νεαρό άντρα το όνομα του οποίου ήταν Josh Gardner. Η "Kate" δεν ενοχλούσε την Lucy Bell, ούτε τον αγαπημένο μικρό αδελφό της Betsy, John Jr.

Η"Kate" έγινε τόσο διάσημη που ο στρατηγός Andrew Jackson αποφάσισε να την επισκεφθεί και να φέρει μαζί του και έναν επαγγελματία εξορκιστή. Ωστόσο ακριβώς έξω από το αγρόκτημα των Bell, οι ρόδες της άμαξας του Jackson φαίνεται να κόλλησαν. Ακούστηκε τότε η φωνή της Kate να υπόσχεται να εμφανιστεί εκείνη τη νύχτα στο σπίτι. Αμέσως μετά οι ρόδες ξεκόλλησαν.

Το ίδιο βράδυ λοιπόν, ακούστηκαν τα βήματα και η φωνή της "Kate". Ο εξορκιστής προσπάθησε να την πυροβολήσει με ασημένιες σφαίρες , αλλά εκείνη του έριξε καρπαζιές κι αυτός τρομαγμενος έτρεξε έξω από το σπίτι.

Ο John Bell αρρώστησε βαριά από διάφορες ασθενειες, για τις οποίες η "Kate" υποστήριξε ότι ήταν υπεύθυνη. Ενώ έμενε άρρωστος στο κρεβάτι, έχοντας έντονους σπασμούς, το πνεύμα συνέχιζε να τον καταριέται. Τελικά, οι δοκιμασίες τον έφθειραν ψυχολογικά και κάποια μέρα είπε στον έναν του γιο ότι σύντομα θα πέθαινε. Έπεσε να κοιμηθεί αλλά δεν ξύπνησε ποτέ. Έκπληκτη η οικογένειά του τον βρήκε νεκρό το πρωί της 19ης Δεκεμβρίου του 1820. Ένα περίεργο μπουκάλι βρέθηκε στο ντουλάπι με τα φάρμακα. Όταν το υγρό εντός του χορηγήθηκε στη γάτα, το ζώο άρχισε να έχει σπασμούς και λίγο αργότερα πέθανε. Η "Kate" δήλωσε περίχαρη ότι η ίδια ήταν που τον είχε δηλητηριάσει χρησιμοποιώντας το φαρμάκι αυτού του μπουκαλιού ενώ εκείνος κοιμόταν. Όταν ο Bell πέθανε το επόμενο πρωί η "Kate" ούρλιαξε θριαμβευτικά.



Τα μαρτύρια της Betsy άρχισαν να μειώνονται, γεγονός που της έδωσε το θάρρος να ανακοινώσει τον αρραβώνα της με τον Gardner. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κάνει την "Kate" να ξαναρχίσει τις επιθέσεις της. Στην απόγνωση της, η Betsy χάλασε τον αρραβώνα και παντρεύτηκε έναν άλλο άντρα, τον Dick Powell. Η "Kate" ανακοίνωσε στην οικογένεια Bell ότι θα έφευγε για επτά χρόνια και σφράγισε την υπόσχεσή της με ένα αντικείμενο που έμοιαζε με κανόνι το οποίο έπεσε από την καμινάδα και το οποίο έπειτα εξαφανίστηκε σαν να τανε καπνός.

Όπως υποσχέθηκε, η "Kate" επέστρεψε επτά χρόνια μετά και άρχισε πάλι να βασανίζει την κ. Bell και τους δύο της γιους με γρατζουνιές και τραβολογώντας τα καλύμματα των κρεβατιών. Κράτησαν όμως την επιστροφή της μυστικό και το μαρτύριο σταμάτησε μετά από δύο εβδομάδες. Πριν φύγει για δεύτερη φορά η "Kate", επισκέφθηκε το σπίτι του John Jr. και υποσχέθηκε να επιστρέψει σε 107 χρόνια - το 1935 - όπου θα έφερνε κακά μαντάτα για το Tennessee αλλά και για ολόκληρη τη χώρα. Το έτος ήρθε και έφυγε χωρίς το παραμικρό συμβάν, αλλά η περιοχή γύρω από το αγρόκτημα Bell λέγεται ότι παραμένει ακόμη στοιχειωμένη.

Οι Bells δεν κατάλαβαν ποτέ γιατί τους συνέβησαν όλα αυτά. Δεν είναι γνώστη η γνώμη της πραγματικής Kate Batts για τα όσα συνέβησαν. Κάποιοι θεωρούν ότι η Betsy μπορεί να ήταν ένα διάμεσος για τα poltergeist. Ήταν στη σωστή ηλικία, γύρω στην εφηβεία, και η αυστηρή χριστιανική της ανατροφή μπορεί να είχε προκαλέσει μια ενοχή γύρω από τις σεξουαλικές σχέσεις, καταπιέζοντας την συναισθηματικά. Μπορεί επίσης να έτρεφε μια υποσυνείδητη δυσαρέσκεια προς τον πατέρα της. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι ήταν δυσαρεστημένη ή καταπιεσμένη. Και, ενώ το πνεύμα έπληξε την Betsy πιο πολύ, σουλάτσαρε παράλληλα και σε όλη την κομητεία του Robertson, παρεμβαινοντας στις υποθέσεις των περισσότερων κατοίκων. Ίσως η έντονη δυσαρέσκεια και το μίσος που γέμιζαν σιγά σιγά την ψυχή της πραγματικής Kate Batts να δημιούργησαν μια σκεπτομορφή που τελικά απέκτησε την δική της ζωή.



Εκδοχή # 2 

Ο John Bell ήταν ένας πλούσιος καλλιεργητής στη Βόρεια Καρολίνα. Kάποτε προσέλαβε κάποιον για να επιβλέπει τους σκλάβους του στις εργασίες τους. Ο άντρας αυτός όμως ήταν ευέξαπτος και κακοποιούσε τους σκλάβους και, μερικοί λένε μάλιστα, ότι ήταν και τσιμπημένος με την μεγαλύτερη κόρη του Bell, την Mary. Ο Bell και ο άντρας αυτός καβγάδιζαν συχνά και κάποια στιγμή ο Bell έχασε τον έλεγχο και τον πυροβόλησε τραυματίζοντας τον θανάσιμα. Στη δίκη του, ο Bell υποστήριξε ότι ήταν σε αυτοάμυνα και αθωώθηκε. Μετά από αυτό, όμως, η τύχη του Bell άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα.

Οι καλλιέργειες δεν ήταν προσοδοφόρες και χρειάστηκε να πουλήσει τους σκλάβους του. Σύντομα, έμεινε ταπί. Πούλησε τη γη του και πήρε την οικογένειά του να ζήσουν στο Τennessee προκειμένου να ξεκινήσουν από την αρχή σε ένα μικρό κομμάτι γης κοντά στο σπίτι του διάσημου στρατιωτικού και πολιτικού Andrew Jackson.



Παράξενα πράγματα άρχισαν να συμβαίνουν στο σπίτι στο Τennessee. Τα παιδιά του όταν ξυπνούσαν κάθε πρωί έβρισκαν τα μαλλιά τους μπερδεμένα και τα νυχτικά τους σκισμένα και πεταμένα στο πάτωμα. Μια ηλικιωμένη έγχρωμη γυναίκα είπε στον Bell ότι η οικογένειά του στοιχειωνόταν από μια μάγισσα, κάποιο στοιχειό ή το φάντασμα του άντρα που ο Bell είχε πυροβολήσει. Προσφέρθηκε να περάσει την νύχτα κάτω από το κρεβάτι των παιδιών για να σιγουρευτεί. Στη μέση της νύχτας, οι Bell ξύπνησαν από μια φρικτή κραυγή. Βρήκαν τη γυναίκα πανικόβλητη, ισχυριζόμενη ότι το στοιχειό της είχε κάνει διάφορα: την είχε τσιμπήσει, την είχε τρυπήσει με καρφίτσες, είχε αρπάξει τα λαστιχάκια από τα μαλλιά της και την είχε χτυπήσει. Οι Bells τρομαγμένοι το είπαν στους γείτονές τους, συμπεριλαμβανομένου και του Jackson, ο οποίος δεν πίστευε στα στοιχειά. Μόλις το είπε αυτό, μια αόρατη δύναμη του άρπαξε το καπέλο από το κεφάλι του και του το πέταξε μακριά.

Η Μary, εν τω μεταξύ, άρχισε να υποφέρει από εφιάλτες στους οποίους κάτι κρύο και βαρύ της πίεζε το στήθος, κάνοντας την να δυσκολεύεται να αναπνεύσει. Το στοιχειό φαίνεται να εμφανιζόταν και στον καθρέφτη της όπου και της μιλούσε. Αυτά τα φαινόμενα συνεχίστηκαν καθώς η Μary μεγάλωνε. Το στοιχειό έκανε όλους τους φίλους της να φοβούνται κι έτσι δεν της έκανε πότε κάνεις πρόταση γάμου. Μια νύχτα, το στοιχειό είπε στους Bell ότι ήταν ερωτευμένο με την Μary και ήθελε να την παντρευτεί. Οι Bells αρνήθηκαν. Την επόμενη μέρα η Μary ένιωσε μια αδιαθεσία. Η κατάστασή της επιδεινώθηκε με την πάροδο του χρόνου, μέχρις ότου ήταν τόσο άρρωστη όπου δεν μπορούσε καν να σηκωθεί από το κρεβάτι. Για ένα μήνα ήταν στο κρεβάτι και δεν ανταποκρινόταν στη θεραπεία του γιατρού. Μια νύχτα, καθώς η μητέρα της κράτησε το χέρι της, εκείνη ξαφνικά ανακάθισε και είπε ότι είδε το στοιχειό και σκέφτηκε ότι από δω και πέρα θα το αγαπούσε. Το πρόσωπό της φωτίστηκε από ευτυχία και αμέσως μετά ξεψύχησε.

Την ημέρα της ταφής της, ένα μεγάλο μαύρο πουλί με ένα κουδούνι δεμένο γύρω από το λαιμό του εμφανίστηκε στον ουρανό, πετώντας πάνω από την νεκρική πομπή. Απ'το κουδούνι του αντήχησε το πιο πένθιμο κουδούνισμα που χε ακουστεί ποτέ. Το πουλί συνέχισε να πετάει πάνω από τους παρευρισκόμενους μέχρι να καλύψουν με χώμα τον τάφο της Μαry και στη συνέχεια πέταξε μακριά, όμως ο θλιβερός ήχος του κουδουνιού εξακολούθησε να αντηχεί.

Εκδοχή # 3 

Στις αρχές του 1800, ο John Bell όπου έμενε στην Βόρεια Καρολίνα αρραβωνιάστηκε την χήρα Kate Batts. Σύντομα ανακάλυψε ότι ήταν ευέξαπτη και κακότροπη. Προσπάθησε λοιπόν να σπάσει τον αρραβώνα, αλλά εκείνη αρνήθηκε να το επιτρέψει. Μια μέρα όμως, έπεσε στο αγρόκτημα της, χτύπησε το κεφάλι της σε ένα κουβά και έχασε τις αισθήσεις της. Ο Bell όταν την βρήκε σκέφτηκε ότι ήταν νεκρή και γι αυτό έσυρε το σώμα της στο κελάρι όπου φυλούσαν το ρύζι και κλείδωσε την πόρτα. Αυτή όμως ξύπνησε το επόμενο βράδυ και άρχισε να ουρλιάζει καλώντας τον να την βοηθήσει και να της φέρει φαγητό και νερό. Εκείνος αγνόησε τις ικεσίες της και δύο μέρες αργότερα η Kate ξεψύχησε. Ο John πήρε κρυφά το σώμα της και το άφησε στο αγρόκτημά της όπου και τελικά βρέθηκε από έναν γείτονα.

Χαρούμενος όπου είχε απαλλαγεί από την Batts, ο Bell παντρεύτηκε κάποια άλλη γυναίκα και μετακόμισε σε μια φάρμα κοντά στο Adams του Tennessee, βόρεια του Nashville. Η ευτυχία του όμως δεν κράτησε για πολύ, γιατί σύντομα μετά την άφιξή τους, άρχισαν να συμβαίνουν διάφορα φρικιαστικα παραφυσικά φαινόμενα. Ένα τεράστιο μαύρο πουλί με φλογισμένα μάτια και μια απαίσια μυρωδιά του επιτέθηκε καθώς εκείνος όργωνε το χωράφι του. Στο σπίτι, ακούστηκαν περίεργοι θόρυβοι και οι τρεις γιοι του (προφανώς από έναν προηγούμενο γάμο) ξύπνησαν από κάτι που ακουγόταν σαν ένας γιγαντιαίος αρουραίος να ροκανίζει τα κρεβάτια τους. Ακολούθησαν φαινόμενα poltergeist από ένα εξαϋλωμένο πνεύμα, το οποίο η οικογένεια ονόμασε «μάγισσα της Kate Batts» και το οποίο έδειχνε μεγάλο μίσος για τον Bell. Ένα πρωί του 1820, το πνεύμα ανακοίνωσε ότι κατά τη διάρκεια της νύχτας είχε δηλητηριάσει τον Bell. Όταν τον βρήκαν ήταν όντως, νεκρός.



Η Μάγισσα των Bell συνέχισε να στοιχειώνει την οικογένεια για ένα ακόμη έτος. Στη συνέχεια, μετά από επτά χρόνια απουσίας, το πνεύμα επέστρεψε ξανά για να βασανίσει την οικογένεια με χτυπήματα, γρατζουνιές και τα παρόμοια. Για άλλη μια φορά όμως, το πνεύμα τελικά έφυγε αν και ορκίστηκε να επιστρέψει. Το στοίχειωμα δεν τελείωσε με το θάνατο του John Bell το 1820 ή το τέλος της οικογένειάς του. Μετά το θάνατο της Lucy Bell, η γη χωρίστηκε και ο Joel Bell κληρονόμησε το κομμάτι στον Κόκκινο Ποταμό. Ο Τζόελ τελικά πώλησε τη γη στον αδελφό του, Ρίτσαρντ, ο οποίος είχε το αγρόκτημα κοντά στο κτήμα του John Bell. Τα μέλη της οικογένειας και οι επισκέπτες συνέχισαν να βιώνουν περίεργα φαινόμενα, όπως μυστηριώδεις θραύσεις αντικειμένων, ουρλιαχτά έξω από το σπίτι, και κλινοσκεπάσματα να τραβιούνται από τα κρεβάτια.

Το ακίνητο εξακολουθεί να μαστίζεται από περίεργους θορύβους, περίεργες μορφές και ανεξήγητα φώτα, ακόμη και σήμερα. Το 1969, μια από τους απογόνους του John Bell πέθανε από μια μυστηριώδη ασθένεια που την έπληξε ξαφνικά και μοιάζει με την ασθένεια που περιγράφηκε ότι έπληξε και τον ίδιο τον Bell. Φαινόταν να είναι μια νευρική διαταραχή που έκανε το λαιμό και το στόμα της γυναίκας να διογκωθούν, να σκληρυνθούν και να μειώσουν την ικανότητά της να μιλάει και να καταπίνει. Το 1964, το αγρόκτημα αγοράστηκε από τους Bill και Frances Eden. Ζούσαν στην παλιά αγροικία, αλλά σύντομα κουράστηκαν από τους θορύβους, τις δραστηριότητες των poltergeist και τα άλλα φαινόμενα. Ο Eden γκρέμισε το σπίτι και έχτισε ένα καινούργιο στην θέση του- αλλά τα φαινόμενα συνεχίστηκαν, υποδηλώνοντας ότι η "ενέργεια του τόπου" μπορεί να είναι ένας παράγοντας για το στοίχειωμα.



Ένα φαινόμενο που παρατηρήθηκε ήταν μια ψηλή φιγούρα που φορούσε ένα μακρύ μαύρο μανδύα με σηκωμένο το κολάρο και την οποία την έβλεπαν να τριγυρνάει πάνω κάτω στο δρόμο. Ο Eden δεν μπορούσε να διακρίνει αν ήταν άνδρας ή γυναίκα. Το ζευγάρι άκουγε συχνά φωνές, τους ήχους μιας γυναίκας να ουρλιάζει και να αναπνέει με δυσκολία. Οι Edens μετέτρεψαν το κτήμα τελικά σε τουριστικό αξιοθέατο. Μετά το θάνατο του Bill Eden, η Frances μετακόμισε και το αγρόκτημα παρέμεινε αναξιοποίητο για κάμποσα χρόνια. Αγοράστηκε το 1993 από τους Walter και Chris Kirby οι οποίοι ήταν καπνοκαλλιεργητές. Το αξιοποίησαν και εκείνοι με σκοπό τον τουρισμό. Αμέσως μετά από την εγκατάσταση τους, βίωσαν παραφυσικά φαινόμενα, τα οποία συνεχίζουν μέχρι και σήμερα.

Το 2006 κυκλοφόρησε η ταινία An American Haunting. Η ταινία βασίστηκε σε μια νέα εκδοχή της ιστορίας της μάγισσας των Bell. Η ταινία απεικονίζει μια φανταστική σύγκρουση μεταξύ του John Bell και της Kate Batts και τονίζει πως οι συμφορές που βρήκαν την Betsy είχαν μια πιο δαιμονική φύση.

The Bell Witch Cave 

Η είσοδος της σπηλιάς της μάγισσας

Το σπήλαιο βρίσκεται κοντά στην αγροικία, σ'έναν βράχο με θέα το ποτάμι. Ένα κατεστραμμένο ινδιάνικο νεκροταφείο βρίσκεται στον βράχο πάνω από την είσοδο. Το σπήλαιο είναι μικρό και στενό, αλλά και βαθύ και οι επισκέπτες μπορούν να εισέλθουν μόνο για περίπου 500 πόδια μέσα στη σπηλιά. Όταν βρέχει δε, ένα ρέμα εκβάλλεται από το σπήλαιο.



Φωτεινές σφαίρες φωτός έχουν φωτογραφηθεί μέσα στο σπήλαιο και φαίνεται να έχει εμφανιστεί στο εσωτερικό τους μια γυναίκα να αιωρείται κατά μήκος του περάσματος. Ο Troy Taylor (συγγραφέας και ιδρυτής του American Hauntings Ink.) και ο ερευνητής Bob Schott έπιασαν στον φακό κάτι που φαίνεται να είναι μια πύλη ανάμεσα σε διαφορετικές διαστάσεις. Οι επισκέπτες, εκτός των άλλων έχουν καταγράψει και φωνές μέσα στο σπήλαιο.

Επίσης στην είσοδο εμφανίζεται ένα παράξενο φωτογραφικό φαινόμενο: πολλές φωτογραφίες δεν βγαίνουν καθόλου, ενώ σε άλλες λείπουν άνθρωποι και αντικείμενα ή παρουσιάζονται αντικείμενα που δεν υπήρχαν όταν λήφθηκαν οι φωτογραφίες. Επίσης εμφανίζεται και ομίχλη στις φωτογραφίες.

Τα οστά μιας γηγενή Αμερικανίδας γυναίκας ανακαλύφθηκαν κατά την διάρκεια των εργασιών σε έναν κοντινό δρόμο και θάφτηκαν στο σπήλαιο, όμως τελικά εκλάπησαν. Από τότε, κακή τύχη φαίνεται να ακολουθεί όποιους παίρνουν οτιδήποτε από τη σπηλιά, όπως πχ πέτρες.

Κάποιες επεξηγήσεις για την υπόθεση της μάγισσα των Bell:

Από την αρχή της υπόθεσης, σκεπτικιστές υποψιάστηκαν ότι το όλο στοίχειωμα ήταν ένα τέχνασμα που αποσκοπούσε στο να εξαπατήσουν τον κόσμο και να θησαυρίσουν από αυτόν τον μύθο. Τα στοιχεία δεν υποστηρίζουν όμως αυτήν τη θεωρία - πολλά άτομα, κυριολεκτικά εκατοντάδες, έχουν γίνει μάρτυρες παραφυσικών φαινομένων τουλάχιστον στην σπηλιά.

Ο εμπειρογνώμονας των Poltergeist, Nandor Fodor, αποκάλεσε την Μάγισσα των Bell ως "τη σημαντικότερη αμερικανική ιστορία φαντασμάτων" και πίστευε ότι θα μπορούσε να εξηγηθεί ως δραστηριότητα των poltergeist που κατά πάσα πιθανότητα συνδέονταν με την νεαρή Betsy.

Από την άλλη η εκκεντρότητα της Batts έκανε τους ανθρώπους να την φοβούνται και έτσι εύκολα διαδόθηκαν οι φήμες ότι ήταν μάγισσα. Αλλά ήταν όντως υπεύθυνη για το πνεύμα που βασάνιζε την οικογένεια Bell; Η Batts ήταν πράγματι μια παρίας που δεν τα πήγαινε καλά με τους άλλους. Είχε την παράξενη συνήθεια να ρωτά κάθε γυναίκα που συναντούσε αν είχε πάνω της μια οδοντωτή καρφίτσα. Ποτέ δεν εξήγησε γιατί τις ρωτούσε κάτι τέτοιο , και ο κόσμος ήταν προφανώς πολύ φοβισμένος για να ρωτήσει. Ωστόσο, ήταν γνωστό ότι οι μάγισσες χρησιμοποιούσαν καρφίτσες και άλλα προσωπικά αντικείμενα για τα μάγια τους και γιαυτό πολλοί πιθανολογούσαν ότι η Batts συνέλεγε υλικό για σκοτεινούς σκοπούς.

Η Batts έδιωχνε επίσης τους ανθρώπους με την έπαρση της. Θεωρούσε τον εαυτό της ανώτερο από τους άλλους και πίστευε ότι έπρεπε να έχει μεγάλα κοινωνικά προνόμια. Παρ 'όλα αυτά όμως, η Batts ήταν και μια αφοσιωμένη χριστιανή και φρόντιζε να κάνει μεγάλες επιδείξεις της πίστης της. Όταν λοιπόν έμαθε τις φήμες ότι το πνεύμα που βασάνιζε την οικογένεια των Bell έμοιαζε με την «μάγισσα Kate Batts», εξαγριώθηκε. Απείλησε να διώξει δικαστικώς όποιον διέδιδε τέτοιες συκοφαντίες - αλλά φυσικά δεν βρήκε ποτέ τον ένοχο, αφού ο ένοχος ήταν το ίδιο το πνεύμα.

Η ταυτότητα του πνεύματος παραμένει άγνωστη μέχρι και σήμερα. Το πνεύμα είπε ότι ήταν γηγενής Αμερικανός μετά την ταφή του οποίου ο τάφος είχε βεβηλωθεί. Το πνεύμα έχει επίσης συσχετιστεί με μια γυναίκα που θάφτηκε στη Βόρεια Καρολίνα, χωρίς όμως να υπάρχουν περίτρανες αποδείξεις γι αυτό. Μια άλλη θεωρία θέλει το πνεύμα να είναι ένα poltergeist γεμάτο από την εχθρότητα μεταξύ των Bell και της Batts, και το οποίο ενδυναμώθηκε από την ολοένα και μεγαλύτερη σεξουαλική ενέργεια της νεαρής Betsy. Άλλοι πιστεύουν ότι η Batts ήταν πράγματι μάγισσα και είχε καταραστεί την οικογένεια Bell.

Οι φήμες ότι η Batts ήταν μάγισσα την ακολούθησαν στον τάφο της. Πέθανε μετά από τον Bell, και πολύ καιρό μετά τη διακοπή των φαινομένων. Δυστυχώς όμως κανείς δεν ήθελε να την ξενυχτίσει (το πτώμα της), το οποίο ήταν τότε και το έθιμο. Στο τέλος, μια γυναίκα προσφέρθηκε να το κάνει, με την προϋπόθεση όμως να κάθονταν και (αρκετές) άλλες γυναίκες μαζί της για παρέα. Η ομάδα ισχυρίστηκε ότι όλο το βράδυ έβλεπαν μαύρες γάτες και μαύρα σκυλιά τα οποία περιτριγύριζαν το κτήριο.

Ο Τroy Taylor πρότεινε την θεωρία του ότι η μάγισσα ήταν μια μη ανθρώπινη οντότητα που ενεργοποιήθηκε και απελευθερώθηκε από τη βεβήλωση του ινδιάνικου νεκροταφείου που είχε γίνει πριν καιρό από δύο αγόρια. Αυτό δημιούργησε μια πύλη μέσω της οποίας το πνεύμα μπορούσε να δράσει στον φυσικό κόσμο. Πιθανότατα ήταν αρχαίο στη φύση, και πρώτα πήρε τις μορφές που γνώριζε - ενός μαύρου σκυλιού και ένα μαύρου πουλιού. Έπειτα έμαθε να μιλάει. Ήταν δυστυχισμένο, ίσως ακόμη και κακόβουλο, πάντως όπως φαίνεται και από τις μαρτυρίες, εξακολουθεί να κινείται ακόμη και σήμερα μεταξύ της δικής μας και των άλλων διαστάσεων.

Λεπτομέρειες και περισσότερες φωτογραφίες, στη σελίδα bellwitchcave.com