Η γριά Μόρα και τι θα κάνατε

Τι να κάνεις αν έρθει η γριά Μόρα στον ύπνο σου?  

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο?



Έχετε νιώσει ποτέ σαν να είστε ξύπνιοι στο κρεβάτι, αλλά να μην μπορείτε να κινηθείτε?

Μπορεί να έχετε νιώσει πολύ μεγάλο φόβο εκείνη τη στιγμή, αλλά όσο και αν προσπαθείτε δεν μπορείτε να καλέσετε για βοήθεια.

Η παράλυση είναι γνωστή με την ονομασία “Μόρα” και, εκτός από έντονο φόβο, μπορεί να σας κάνει να δείτε ή να ακούσετε πράγματα που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα. Οι νεκροί έρχονται στον ύπνο μας για αυτόν τον λόγο... Το γνωρίζατε?

Οι ειδικοί σε θέματα ύπνου υποστηρίζουν ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, η υπνική παράλυση είναι απλά ένα σημάδι ότι το σώμα σας δεν περνάει ομαλά μέσα από τα επιμέρους στάδια του ύπνου. Είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο η “Μόρα” να συνδέεται με κάποια βαθύτερα ψυχικά προβλήματα.

Μέσα από τους αιώνες, τα συμπτώματα της υπνικής παράλυσης έχουν περιγραφεί με πολλούς τρόπους και συχνά αποδίδονται σε κάποια “κακή”, ή “διαβολική” παρουσία: αόρατοι αρχαίοι δαίμονες της νύχτας και εξωγήινες παρουσίες έχουν αναφερθεί ως “υπαίτιοι” του φαινομένου. Σχεδόν κάθε πολιτισμός στο διηνεκές του χρόνου έχει κάποιες τέτοιες μυστηριώδεις ιστορίες με “κακά πλάσματα” που τρομοκρατούν ανήμπορος ανθρώπους τη νύχτα!

Μόρα: Τι είναι η υπνική παράλυση.
Πρόκειται επί της ουσίας για ένα περίεργο συναίσθημα, όπου, ενώ το άτομο έχει αίσθηση του περιβάλλοντος και συνείδηση του τι συμβαίνει γύρω του, δεν μπορεί να κινηθεί, να μιλήσει και να ανταποκριθεί. Αυτό συμβαίνει όταν ο εγκέφαλος και όλο το σώμα δεν “συγχρονίζονται” στον τρόπο που μεταβαίνουν από την μία φάση ύπνου στην επόμενη.

Κατά τη διάρκεια αυτών των μεταβάσεων, ενδέχεται να μην μπορεί να κινηθεί, ή να μιλήσει από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι και μερικά λεπτά. Μερικοί άνθρωποι μπορεί επίσης να αισθάνονται πίεση στο σώμα τους, ή μια αίσθηση πνιγμού. Η υπνική παράλυση μπορεί να συνοδεύει άλλες διαταραχές του ύπνου, όπως η ναρκοληψία, η οποία είναι μια μια ακατανίκητη ανάγκη για ύπνο, που προκαλείται από ένα πρόβλημα με την ικανότητα του εγκεφάλου να ρυθμίζει τον ύπνο.



Μόρα: Πότε συμβαίνει η υπνική παράλυση.

• Συνήθως συμβαίνει σε μία από τις εξής δύο φορές:
• 
  
• Την στιγμή που σας παίρνει ο ύπνος, οπότε και ονομάζεται υπναγωγική, ή προϋπνική παράλυση ύπνου.
• 
  
• Την στιγμή που ξυπνάτε από τον ύπνο, οπότε και ονομάζεται υπνοπομπική, ή μεταϋπνική παράλυση ύπνου.

Μόρα: Τι συμβαίνει με την υπναγωγική παράλυση ύπνου.
Καθώς σας παίρνει ο ύπνος, το σώμα χαλαρώνει σταδιακά. Συνήθως, αρχίζετε να μην έχετε αίσθηση του τι συμβαίνει γύρω σας και, ως εκ τούτου, δεν αντιλαμβάνεστε την αλλαγή. Ωστόσο, εάν ο εγκέφαλος παραμείνει σε εγρήγορση, ενώ το σώμα πέφτει σε υπνική καταστολή, τότε μπορεί να εξακολουθεί να αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του, χωρίς, ωστόσο, το σώμα να μπορεί να κινηθεί και άρα να αντιδράσει σε αυτες.

Μόρα: Τι συμβαίνει με την υπνοπομπική παράλυση ύπνου.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου, το σώμα μεταπέφτει από κατάσταση REM (γρήγορη κίνηση των ματιών) σε NREM (μη ταχεία κίνηση των ματιών) κατάσταση ύπνου. Ένας κύκλος ύπνου REM και NREM διαρκεί περίπου 90 λεπτά. Πρώτα εμφανίζεται ο κύκλος NREM και διαρκεί έως και το 75% του συνολικού χρόνου του ύπνου σας. Κατά τη διάρκεια του κύκλου NREM, το σώμα σας χαλαρώνει και ανασυγκροτείται. Καθώς ολοκληρώνεται ο κύκλος NREM, το σώμα αρχίζει να περνάει στον κύκλο ύπνου REM. Τα μάτια σας κινούνται γρήγορα και βλέπετε όνειρα, αλλά το υπόλοιπο σώμα σας εξακολουθεί να είναι πολύ χαλαρό. Οι μυς σας είναι “απενεργοποιημένοι” κατά τη διάρκεια του κύκλου REM. Αν κάτι πέσει στην αντίληψή σας προτού ολοκληρωθεί αυτό ο κύκλος ύπνου, θα δείτε ότι δεν θα μπορείτε να αντιδράσετε ή να μιλήσετε προσωρινά.

Μόρα: Ποιος κινδυνεύει με υπνική παράλυση.
Περίπου το 40% των ανθρώπων μπορεί να βιώσει τουλάχιστον ένα περιστατικό στην διάρκεια της ζωής του. Είναι μια σχετικά κοινή κατάσταση που παρατηρείται συνήθως στα εφηβικά χρόνια. Άνδρες και οι γυναίκες κάθε ηλικίας μπορούν να το βιώσουν, ενώ έχει παρατηρηθεί ότι είναι μια κατάσταση που μπορεί να έχει και κληρονομικά χαρακτηριστικά.


Άλλοι παράγοντες που μπορεί να συνδέονται με την υπνική παράλυση είναι:

• Η έλλειψη ύπνου
• 
  
• Ένα ακανόνιστο, μη σταθερό πρόγραμμα ύπνου που αλλάζει συχνά
• 
  
• Ψυχικές παθήσεις όπως αυξημένο στρες, ή διπολική διαταραχή
• 
  
• Το να κοιμάται κανείς ανάσκελα
• 
  
• Άλλα προβλήματα ύπνου, όπως ναρκοληψία, ή νυχτερινές κράμπες στα πόδια
• 
  
• Χρήση ορισμένων φαρμάκων
• 
  
• Κατάχρηση ουσιών
• 
  

Σύνδρομο της ωραίας κοιμωμένης: Μήπως κοιμάσαι πιο πολύ από το κανονικό;
Το σύνδρομο της Ωραίας Κοιμωμένης ή αλλιώς το σύνδρομο Kleine-Levin syndrome (ή KLS) είναι μια εξαιρετικά σπάνια πάθηση η οποία δεν απειλεί τη ζωή αλλά ουσιαστικά οι επιπλοκές που έχει στη καθημερινότητα είναι πολλές. Μήπως όμως είστε από αυτούς που τιινάζεται το σώμα σας στον ύπνο; Δείτε γιατί!

Σκέψου να κοιμάσαι για πάνω από 15 ώρες και να μην ξεκουράζεσαι και ταυτόχρονα να έχεις έντονες κυκλοθυμικές τάσεις… αυτό είναι το σύνδρομο της Ωραίας Κοιμωμένης με πολύ απλά λόγια.

Πιο επιστημονικά, σύνδρομο Kleine-Levin (KLS), επίσης γνωστό ως σύνδρομο Sleeping Beauty (το σύνδρομο της Ωραίας Κοιμωμένης) είναι μια σπάνια διαταραχή του ύπνου που χαρακτηρίζεται από επίμονη επεισοδιακή υπερυπνία και γνωστικές αλλαγές ή αλλαγές στη διάθεση.

Πολλοί ασθενείς εμφανίζουν επίσης υπερφαγία, υπερευαισθησία και άλλα συμπτώματα. Οι ασθενείς εμφανίζουν γενικά επαναλαμβανόμενα επεισόδια της πάθησης για περισσότερο από μια δεκαετία. Τα μεμονωμένα επεισόδια συνήθως διαρκούν περισσότερο από μία εβδομάδα, αλλά λιγότερο από ένα μήνα.

Η πάθηση επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική ζωή των πασχόντων, αλλά τα συμπτώματα σπάνια προκαλούν μόνιμα ζητήματα.



Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων και η πορεία του συνδρόμου ποικίλλουν μεταξύ των πασχόντων. Οι ασθενείς συνήθως έχουν περίπου 20 επεισόδια για περίπου μια δεκαετία. Έχουν περάσει αρκετοί μήνες μεταξύ των επεισοδίων. Η έναρξη της κατάστασης ακολουθεί συνήθως μια ιογενή λοίμωξη. Έχουν παρατηρηθεί διαφορετικοί ιοί για την ενεργοποίηση του KLS. Γενικά γίνεται διάγνωση μόνο αφού έχουν αποκλειστεί παρόμοιες συνθήκες. Η μαγνητική τομογραφία, οι σαρώσεις CT, η οσφυϊκή παρακέντηση και οι τοξικολογικές εξετάσεις χρησιμοποιούνται για να αποκλείσουν άλλες πιθανότητες.

Σύμφωνα με τα επιστημονικά άρθρα, όταν το σύνδρομο είναι σε έξαρση, ο πάσχων μπορεί να κοιμάται 15, 20 ή 22 ώρες τη μέρα και αυτή η κατάσταση να διαρκεί περίπου μια εβδομάδα. Συνήθως εμφανίζονται περίπου 20 κρίσεις σε βάθος δεκαετίας ενώ μπορεί να περάσουν αρκετοί μήνες, ακόμη και χρόνος χωρίς να εμφανίσουν επεισόδιο.

Οι πάσχοντες εμφανίζουν (σε ποσοστό 80%) γενικευμένο αίσθημα απάθειας και αποπροσανατολισμό από την πραγματικότητα. Επίσης περίπου το 50% των ασθενών εμφανίζουν ψυχωτικά συμπτώματα ενώ η κατάθλιψη και το άγχος εμφανίζει λιγότερος από 1 στους 4.

Υπάρχει θεραπεία; Γνωστή θεραπεία για το σύνδρομο KLS δεν υπάρχει, δυο έρευνες, όμως, που έχουν γίνει έχουν δείξει ότι η χορήγηση λιθίου μπορεί να προλάβει τα συμπτώματα της επανεμφάνισης κρίσης στο 20% – 40% των περιπτώσεων

Tι είναι τα Orbs!

Εμφανίζονται στις φωτογραφίες όλο και συχνότερα. 

Είναι οντότητες ή απλά σκόνη στο φακό?

Την πρώτη φορά που άκουσα για τα orbs ήταν από τον φίλο μου τον Μιχάλη. Τότε βέβαια δεν ήξερα ότι τα έλεγαν orbs, ούτε κι εκείνος άλλωστε,

Η αναπάντεχη συνάντησή του μαζί τους συνέβη μια καλοκαιρινή νύχτα στη Σαντορίνη. Η ώρα ήταν περασμένη. Κόντευε να χαράξει,Ο Μιχάλη με τη Αννα επέστρεφαν από τη νυχτερινή τους διασκέδαση με τα πόδια περνώντας μέσα από κάτι αμπέλια για να κόψουν δρόμο, Σε κάποιο σημείο σταμάτησαν θαυμάζοντας από ψηλά τη νυχτερινή θέα, Και τότε συνέβη κάτι παράξενο, « Ξαφνικά» διηγείται ο Μιχάλη« γέμισε ο κόσμος από ημιδιαφανές φωτεινές σφαίρες που εμφανίστηκαν από το πουθενά και έμοιαζαν κάπως σαν σαπουνόφουσκες,Βρίσκονταν παντού γύρω και κινούνταν ανάλαφρα , σχεδόν χορευτικά μέσα στη σιγαλιά. 

Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό,Νόμιζα ότι είχα παραισθήσεις, «Αννα το βλέπεις κι εσύ?» τη ρώτησα. «Ναι, το βλέπω, Τι πράγμα είναι αυτό? Τι γίνεται?» απάντησε εξίσου σαστισμένη κι εκείνη, Δεν ξέραμε τι ήταν, δεν είχαμε ξανασυναντήσει ποτέ κάτι παρόμοιο, Ήταν εντελώς πρωτόγνωρο και ήταν υπέροχο, Η ομορφιά τους ήταν μαγευτική, Μας είχαν συνεπάρει, Υψώναμε τα χέρια να τα αγγίξουμε και αυτά ανταποκρίνονταν! Κινούνταν ανάλαφρα, πλησίαζαν, υψώνονταν , κατέβαιναν, χορεύανε στον αέρα γύρω. Ακόμα πιο υπέροχο ήταν το συναίσθημα που νιώθαμε και οι δυο: αγαλλίαση και χαρά. Είμαστε σε μια κατάσταση εκστατική. Δεν ξέρω πόσο κράτησε αυτή η εμπειρία, δεν είχαμε συναίσθηση του χρόνου. Προσέξαμε μόνο ότι ο ήλιος ανέτειλε κι αυτές οι διάφανες σφαίρες ήταν ακόμα εκεί. Άρχισαν όμως σιγά-σιγά να αραιώνουν. 

Η Αννα είχε φωτογραφική μηχανή μαζί της. Πρόλαβε και τράβηξε μια δυο φωτογραφίες πριν χαθούν εντελώς. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο σαν υπνωτισμένοι. Δεν ξέραμε τι ήταν αυτό που είχαμε συναντήσει. Ξέραμε όμως ότι δεν είχαμε πάρει ναρκωτικά κι ότι είχαμε πιει μόνο δυο ποτά. Δεν μπορούσαμε να το αποδώσουμε εκεί. Έμοιαζε σαν να είχαμε μια κοινή παραίσθηση. Τα είχαμε εντελώς χαμένα . Γι αυτό και την ίδια μέρα πήγαμε το φιλμ για εμφάνιση. Αν αυτές οι σφαίρες μπορούσαν να αποτυπωθούν στο φωτογραφικό φιλμ θα είχαμε την απόδειξη της εμπειρίας μας. Και την είχαμε.» Ο Μιχάλη μου έδειξε τις φωτογραφίες και σ’ αυτές διακρίνονταν καθαρά κάποιες ημιδιάφανες φωτεινές σφαίρες στο μέγεθος μεγάλου πορτοκαλιού. Κανείς μας δεν ήξερε πώς να το εξηγήσει. Τότε ακόμα δεν γνωρίζαμε ότι είχαν έρθει σε επαφή με ένα φαινόμενο που θα συναντούσαν όλο και περισσότεροι άνθρωποι στα επόμενα χρόνια και πως θα προκαλούσε τόσο έντονους προβληματισμούς και θα γεννούσε τόσες αντιφατικές θεωρίες ώστε την άνοιξη του 2007 διοργανώθηκε το πρώτο διεθνές συνέδριο αφιερωμένο αποκλειστικά σ’ αυτό που ονομάστηκε orbs.

Φυσικό ή Υπερφυσικό?
Ίσως έχετε έρθει κι εσείς σε επαφή με αυτό το φαινόμενο που τις περισσότερες φορές κάνει απρόοπτα και τυχαία την εμφάνισή του στις φωτογραφίες. Συνήθως δεν γίνεται αντιληπτό από τους παρόντες παρά μόνο μετά την εμφάνιση του φιλμ ή την εκτύπωση της φωτογραφίας. Και τότε σε ορισμένες από αυτές απεικονίζονται μαζί με τα πρόσωπα και τα τοπία και κάποια φωτεινά σχήματα που άλλοτε μοιάζουν σαν δαχτυλίδια καπνού, άλλοτε έχουν ακανόνιστη μορφή , άλλοτε θυμίζουν ανθρώπινη φιγούρα, σερπαντίνα ή χαρτοπόλεμο αλλά τις περισσότερες φορές έχουν τη μορφή σφαιρών γι αυτό και τους έχει δοθεί το όνομα orbs (ουράνιες σφαίρες). Μπορεί να σας φαίνεται κάτι νέο και δεν έχετε άδικο. Είναι. Όμως πρόκειται για μια πραγματικότητα που αποκτά όλο και περισσότερους ενδιαφερόμενους. Για να αντιληφθεί κανείς την έκρηξη των πληροφοριών γύρω από αυτό το θέμα αρκεί να βάλει τις λέξεις «ghost orbs» σε μια μηχανή αναζήτησης του Ίντερνετ και θα βρεθεί μπροστά σε τουλάχιστον μισό εκατομμύριο σελίδες. Οι σχετικές φωτογραφίες έχουν κατακλύσει μάλιστα τόσο πολύ τους οργανισμούς που ασχολούνται με την έρευνα των παραφυσικών φαινομένων που πολλοί από αυτούς δεν δέχονται πια άλλες παρά μόνο αν εμφανίζουν κάτι εξαιρετικό, πέρα από τα «απλά, συνηθισμένα οrbs”. 

Με λίγα λόγια βρισκόμαστε μπροστά σε ένα φαινόμενο που ενώ μόλις αρχίζει να γίνεται μαζικά αντιληπτό είναι την ίδια στιγμή και πολύ κοινό ακριβώς λόγω της όλο και συχνότερης παρουσίας του. Πολλοί αποδίδουν την πρόσφατη αύξηση των φωτογραφιών όπου εμφανίζονται αυτά τα λαμπερά ανεξήγητα σχήματα στη διάδοση των ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών που ευνοούν τη λήψη πολύ μεγαλύτερου αριθμού φωτογραφιών και έτσι αυξάνουν τις πιθανότητες να αποτυπώσουν και ενσταντανέ όπου ήταν παρόν το φαινόμενο των orbs. Η αλήθεια είναι πως πράγματι όταν οι μηχανές με φιλμ άρχισαν να αντικαθίστανται από τις ψηφιακές οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο άρχισαν να παρατηρούν κυκλικές ή σφαιρικές φωτεινές οπτικές ανωμαλίες στις ψηφιακές φωτογραφίες οι οποίες δεν ήταν ορατές στο γυμνό μάτι. Ωστόσο, αυτά είχαν ήδη κάνει την εμφάνισή τους και νωρίτερα αλλά ήταν πιο σπάνια. Αλλά τι είναι τελικά;

Κι όμως υπάρχουν!
Οι απόψεις και οι θεωρίες που έχουν προταθεί από τους ενθουσιώδεις αναζητητές του υπερφυσικού ξεκινούν από τα όντα άλλων διαστάσεων και φτάνουν ως τα μυστικά στρατιωτικά όπλα ενώ δεν λείπουν κι αυτοί που υποστηρίζουν πως πρόκειται για ατέλειες του φακού των ψηφιακών μηχανών ή απλά για απάτη. Όμως στο παιχνίδι έχουν μπει πλέον και οι επιστήμονες όπως ο Δρ. Μάικλ Λέντγουιθ ο οποίος υποστηρίζει πως είμαστε στα πρόθυρα μιας συναρπαστικής ανακάλυψης για το σύμπαν στο οποίο ζούμε. «Αν και το φαινόμενο σπάνια γίνεται αντιληπτό με γυμνό μάτι, οι φωτογραφικές μηχανές μας επιτρέπουν να δούμε κάτι που φαινομενικά είναι αόρατο ωστόσο απολύτως υπαρκτό και αληθινό», εξηγεί. Κάτι αντίστοιχο συνέβη με την ανακάλυψη του μικροσκοπίου που έφερε στο φως τους μικροοργανισμούς, τα βακτηρίδια και τα μικρόβια που κανένα γυμνό μάτι δεν μπορεί να δει. Δυστυχώς τείνουμε να πιστέψουμε ως αληθινό μόνο ότι εμπίπτει στο στενό φάσμα των πέντε αισθήσεών μας. Όμως υπάρχουν πολύ υπαρκτές πραγματικότητες οι οποίες είναι πανίσχυρες και συχνά μοιραίες όπως λ.χ. η ραδιενεργός ακτινοβολία που οι εξωτερικές μας αισθήσεις δεν μπορούν να ανιχνεύσουν παρά μόνο από τα αποτελέσματά τους. 

Το φαινόμενο των οrbs λοιπόν , βάζει τώρα στη ζωή μας κάτι που ενώ φαίνεται καινούργιο μπορεί να ήταν πάντα εκεί αλλά εμείς απλώς δεν το αντιλαμβανόμασταν. «Μπορεί να βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι που να τινάζει στον αέρα τα όρια ανάμεσα στην υλική και την πνευματική ύπαρξη» σχολιάζει ο Δρ. Λέντγουιθ ο οποίος είναι από τους βαθύτερους γνώστες του θέματος καθώς το ερευνά για περισσότερα από 20 χρόνια. Στις αρχές της δεκαετίας του 80 είχε αρχίσει μια συστηματική μελέτη των οrbs σε κάθε είδους συνθήκες φωτός και καιρικών συνθηκών και συγκέντρωσε περισσότερες από 100.000 φωτογραφίες τις οποίες τράβηξε ο ίδιος προσωπικά. Το συμπέρασμά του είναι πως δεν πρόκειται για τυχαίες αλλοιώσεις της εικόνας αλλά για ένα είδος όντων τα οποία μπορούν να πάρουν διάφορα σχήματα χρησιμοποιώντας αυτό που οι φυσικοί περιγράφουν ως «πλάσμα» ή τέταρτη κατάσταση της ύλης. (Πρόκειται για ένα είδος ιονισμένων αερίων). Τα ονόμασε μάλιστα «πλασμοειδή» και αναφέρει ότι σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του μπορούν να εμφανιστούν ή να εξαφανιστούν σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Υπερ-επικοινωνία με άλλες διαστάσεις
Τι είναι όμως αυτά τα παράξενα φωτεινά σχήματα; Για τους σκεπτικιστές και τους οπαδούς της φυσικής θεωρίας πρόκειται για φωτογραφικά λάθη που προκλήθηκαν είτε από σκόνη, γύρη ή υγρασία στο φακό της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής είτε για μικροσωματίδια που έχουν εισχωρήσει μέσα στο σώμα της μηχανής ή βρίσκονται πάνω ή πίσω από το φακό της. Αυτά τα ξένα αλλά απολύτως φυσικά στοιχεία αλληλεπιδρώντας με το φλας παράγουν τελικά φωτογραφίες διάστικτες από φωτεινά σχήματα. Το βέβαιο είναι πως πολλές από τις φερόμενες ως φωτογραφίες orbs ανήκουν ακριβώς σ’ αυτή την κατηγορία με τη λογική και κατανοητή εξήγηση. Ωστόσο δεν είναι όλες έτσι. Οι κυνηγοί φαντασμάτων και οι ερευνητές του παραφυσικού υποστηρίζουν πως αυτές οι φωτεινές ή ομιχλώδεις λάμψεις εμφανίζονται συχνότερα σε φωτογραφίες τραβηγμένες σε περιοχές που θεωρούνται ενεργειακές πύλες, δηλαδή σε αρχαία κτίσματα, νεκροταφεία, χώρους που θεωρούνται στοιχειωμένοι, καθώς και σε ναούς ή μνημεία. 

Οι οπαδοί των θεωριών συνομωσίας πιστεύουν πάλι πως δεν υπάρχει καμιά ειδική τοποθεσία που ευνοεί την εμφάνισή τους απλούστατα γιατί πρόκειται για μυστικά όπλα και στρατιωτικά πειράματα που γίνονται οπουδήποτε. Κάποιοι ερευνητές των UFO πιστεύουν πως πρόκειται για κάποιο είδος έμβιων συσκευών ενός εξωγήινου πολιτισμού που καταγράφει τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Είναι , λένε κάτι σαν κάμερα, που μεταφέρει πληροφορίες σε μακρινά σημεία του σύμπαντος. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν πως πρόκειται για εκδηλώσεις άυλων οντοτήτων όπως οι άγγελοι, τα πνεύματα ή τα ξωτικά. Την άποψη αυτή ενισχύουν μάλιστα επικαλούμενοι τα φαινόμενα εκτοπλάσματος που είχαν καταγραφεί στις αρχές του 20ου αιώνα σε πνευματιστικές συνεδρίες. 

Εκείνη την περίοδο ήταν σε μεγάλη άνθιση ο πνευματισμός και κάθε παρέα διανοουμένων θεωρούσε εκ των ων ουκ άνευ τις συγκεντρώσεις που είχαν ως στόχο την επικοινωνία με τα πνεύματα. Μερικά από τα ισχυρά μέντιουμ που αποτελούσαν τον σύνδεσμο ανάμεσα στον κόσμο των ζωντανών και των πνευμάτων είχαν την ικανότητα να εκπέμπουν από το στόμα τους ένα είδος μικρού φωτεινού νέφους, κάτι σαν λεπτή ομίχλη την οποία σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες μπορούσε να χρησιμοποιήσει το πνεύμα για να γίνει κατά κάποιον τρόπο ορατό. Αυτή η ουσία ονομαζόταν εκτόπλασμα. Παρά τις σχετικές μαρτυρίες και κάποιες θρυλικές φωτογραφίες η επικρατούσα άποψη είναι πως επρόκειτο για απάτη βοηθούμενη από την επιθυμία των παρευρισκομένων να πιστέψουν σε κάτι υπερφυσικό. 

Παρ’ όλα αυτά δεν θεωρούνται όλες οι σχετικές περιπτώσεις απάτη και σύμφωνα με κάποιους ψυχικούς ερευνητές τα orbs ίσως δεν είναι παρά εκτόπλασμα. Για τους φυσικούς όλα αυτά δεν έχουν τόση σημασία όσο οι νόμοι κάτω από τους οποίους λειτουργούν και οι φυσικές εξηγήσεις που μπορούν να δοθούν. « Δεν με ενδιαφέρει πώς θα το ονομάσετε όσο να επιβεβαιώσω την ύπαρξη του φαινομένου ως κάτι πέρα από τα παιχνίδια του φακού και του φλας και να κατανοήσω τους μηχανισμούς και τις αιτίες πίσω από αυτό» σχολιάζει ο Δρ Λέντγουιθ. Έτσι ανάλογα με την οπτική γωνία του κάθε παρατηρητή τα οrbs αποκτούν κι άλλη ορολογία αλλά και ερμηνεία. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι όταν η επιστήμη συναντά τη μεταφυσική και οι θεωρίες της ολογραφίας και των μαθηματικών συνδυάζονται με τις μυστηριώδεις «δονήσεις» για να δώσουν μια εξήγηση .

Υπερδιαστατικά ΌνταΕπιστήμονες από το Ινστιτούτο Self Mastery Earth υποστηρίζουν την προχωρημένη άποψη πως τα orbs είναι στην ουσία πνευματικές εκδηλώσεις που αποτελούν προεκτάσεις της συνειδητότητας. « Όταν δεν είμαστε σε υλική μορφή συχνά ταξιδεύουμε σαν σφαίρες φωτός σε άλλες διαστάσεις που βρίσκονται πέρα από τα όρια της γνωστής επιστήμης. Στο σύμπαν μας μπορούμε μέχρι στιγμής να μετρήσουμε και να ανιχνεύσουμε μόνο το 1%. Όλοι οι φυσικοί πιστεύουν ότι υπάρχει ένα 99% αχαρτογράφητο και απροσμέτρητο . Υπάρχουν πολλαπλά επίπεδα και διαστάσεις και τα orbs είναι ένα προϊόν αυτών των επιπέδων και διαστάσεων» λένε. Ίσως λοιπόν πράγματι να πρόκειται για κάτι που πάντα ήταν εκεί αλλά γίνεται ορατό σήμερα επειδή έχουμε τα εργαλεία να το ανιχνεύσουμε ακριβώς όπως ένα αόρατο κάποτε μακρινό άστρο ανακαλύπτεται μόνο χάρη στα διαστημικά τηλεσκόπια. Πώς όμως γίνονται ορατά; Σύμφωνα με μια από τις κυρίαρχες θεωρίες πρόκειται για ενέργεια που μεταδίδεται στο πνευματικό πεδίο από μια φυσική πηγή όπως οι γραμμές του ηλεκτρικού, οι μπαταρίες ακόμα και οι άνθρωποι κι έτσι μπορεί και γίνεται ορατός αυτός ο υπερβατικός κόσμος που βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με τον δικό μας μέσα από νόμους που τώρα μόλις αρχίζουν να ανιχνεύονται. Αν είναι έτσι τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια εκδήλωση του εξίσου μυστηριώδους φαινομένου που ονομάζεται υπέρ-επικοινωνία. Μια ομάδα Ρώσων επιστημόνων που ασχολείται με το θέμα επισημαίνει πως φαινόμενα υπέρ- επικοινωνίας παρουσιάζονται ήδη στο γνωστό μας σύμπαν αν και παραμένουν ανεξήγητα. Φέρνουν για παράδειγμα αυτό που συμβαίνει με τις μέλισσες. Αν μια βασίλισσα αποκοπεί από την αποικία της οι εργάτριες μέλισσες συνεχίζουν αδιάκοπα να χτίζουν την κηρήθρα. Όμως αν η βασίλισσα πεθάνει τότε κάθε εργασία σε ολόκληρη την αποικία σταματά. Καμιά μέλισσα δεν ξέρει τι να κάνει. Προφανώς, λένε οι επιστήμονες η βασίλισσα μεταδίδει με κάποιο τρόπο τα σχέδια κατασκευής ακόμα κι αν βρίσκεται σε μεγάλη απόσταση. Αρκεί να είναι ζωντανή και τότε μπορεί να βρίσκεται όσο μακριά θέλει και παρ’ όλα αυτά να επικοινωνεί με τη συλλογική συνείδηση των μελισσών εξ αποστάσεως. Κύματα ενέργειας ταξιδεύουν και συνδέουν τη βασίλισσα με το μελίσσι. Αυτά τα κύματα είναι παρόντα και στην εμφάνιση των φωτεινών σφαιρών που κατά τη γνώμη του Ρώσου βιοφυσικό Πιότρ Γκαρζάγιεφ γίνονται φανερά χάρη σε φυσικές δυνάμεις όπως η βαρύτητα και η αντιβαρύτητα, και αυτό που ονομάζεται «σκουληκότρυπες» και που στην ουσία είναι σήραγγες επικοινωνίας με άλλες περιοχές του σύμπαντος έξω από τους γνωστούς νόμους του χωροχρόνου. Φαινόμενα όπως η τηλεπάθεια, η ενορατική πρόγνωση επερχόμενων γεγονότων και η διαίσθηση θεωρούνται επίσης εκδηλώσεις της υπερεπικοινωνίας.

Όταν Ανοίγουν οι των Πύλες ΜυστηρίωνΟι ερευνητές των παραφυσικών φαινομένων δεν είναι απλώς κάποιοι γραφικοί αλαφροΐσκιωτοι τύποι που κυνηγούν σκιές και πιστεύουν σε δεισιδαιμονίες. Πολλοί από αυτούς είναι σοβαροί επιστήμονες και καθηγητές σε έγκριτα Πανεπιστήμια που κάνουν εξονυχιστικές έρευνες και διπλά τυφλά πειράματα προσπαθώντας να κατανοήσουν το χώρο του μεταφυσικού και μυστηριώδους. Στις μελέτες τους έχουν ανακαλύψει λοιπόν ότι οι φωτεινές σφαίρες τείνουν συχνότερα να εμφανίζονται όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε παραλλαγμένες καταστάσεις συνείδησης όπως σε προσευχή, διαλογισμό ή όταν η προσοχή είναι στραμμένη με ένταση σε κάτι π.χ. στη διεξαγωγή ενός αγώνα. Περιοχές που θεωρούνται ιερές φαίνεται επίσης να ανοίγουν τις πύλες του μυστηρίου. Το ίδιο ισχύει σε στιγμές που μεγάλο πλήθος ανθρώπων έχει εστιάσει το νου του σε μια κατεύθυνση ταυτόχρονα ενώ επικρατούν θετικά συναισθήματα . Π.χ σε μια δέηση. Κάτι παρόμοιο δηλαδή με αυτό που έγινε στις 20 Μαΐου. Εκείνη την ημέρα χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συντόνισαν το νου τους σε έναν καθοδηγούμενο διαλογισμό για την παγκόσμια ειρήνη. Την πρωτοβουλία πήρε η φιλοσοφική «Λέσχη της Βουδαπέστης» μέλη της οποίας είναι μεταξύ άλλων ο Δαλάϊ Λάμα, Ο Πήτερ Ράσελ , ο πρώην αστροναύτης Έντγκαρ Μίτσελ, ο Ντέσμοντ Τούτου και ο Πήτερ Γκάμπριελ. Την Κυριακή 20 Μαΐου συντόνισαν λοιπόν 12 ομαδικούς διαλογισμούς σε διαφορετικά μέρη της υδρογείου από την Ιαπωνία ως την Αυστραλία, από την Ινδία ως τον Καναδά από την Αμερική ως την Ευρώπη. Καθώς οι επιστήμονες και οι φιλόσοφοι που οργάνωσαν το γεγονός είναι πεπεισμένοι ότι η συντονισμένη σκέψη εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων μπορεί να επηρεάσει τη συνειδητότητα της ανθρωπότητας και τις δονήσεις του πλανήτη επιχείρησαν να συγκεντρώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους από διαφορετικές θρησκείες, πολιτισμούς και φυλές ώστε όλοι μαζί να εστιάσουν το νου τους στην πλανητική ειρήνη και την αποκατάσταση της σχέσης μας με τη φύση. Με στόχο την απόδειξη αυτής της υπόθεσης μάλιστα το σχετικό γεγονός μελετήθηκε διεξοδικά από μια ομάδα επιστημόνων με τη βοήθεια ειδικών εξελιγμένων προγραμμάτων υπολογιστών. Πολλοί όπως ο επικεφαλής του πειράματος καθηγητής Ρότζερ Νέλσον πιστεύουν πως σε τέτοιες περιπτώσεις ομαδικής συγκέντρωσης ολόκληρη η ανθρωπότητα επηρεάζεται θετικά και αξιοσημείωτα φαινόμενα εκδηλώνονται καθώς ανοίγουν οι πύλες της υπερεπικοινωνίας. Οι φωτεινές σφαίρες είναι ένα από αυτά τα φαινόμενα. Τελευταία πάντως μαζί με τις φωτογραφίες αρχίζουν να πληθαίνουν και οι μαρτυρίες για θεάσεις φωτεινών σφαιρών και με γυμνό μάτι. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: για ποιο λόγο εκδηλώνεται όλο και περισσότερο αυτό το φαινόμενο και ποια είναι η φύση του; Πολλοί πιστεύουν πως σχετίζεται με ένα είδος πλανητικής εξέλιξης. Η ανθρωπότητα , λένε, έχει φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής ώστε έχουν ανοίξει οι δίοδοι από άλλες διαστάσεις κι άλλα πεδία ύπαρξης. Σύντομα όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν θα χρειάζονται καν τις φωτογραφικές μηχανές και τις βιντεοκάμερες για να βλέπουν τα orbs καθώς και άλλες μορφές που μέχρι πρότινος κατοικούσαν στο χώρο των θρύλων. Έρχονται ως βοηθοί για να μας εμπνεύσουν ώστε να κάνουμε τα αποφασιστικά βήματα που χρειάζονται για να σωθεί ο πλανήτης που φαίνεται να βαδίζει με ταχύτατους ρυθμούς προς μια συνταρακτική μεταβολή αρχής γενομένης από την αλλαγή του κλίματος. Ό,τι κι αν είναι πάντως το σίγουρο είναι πως πρόκειται για κάτι που αρχίζει να μπαίνει στη ζωή μας όλο και συχνότερα. Ας περιμένουμε λοιπόν. Τα επόμενα χρόνια ίσως μας δώσουν τελικά την απάντηση στο πώς και στο γιατί.

Μερικές φωτογραφίες και βιντεο!

wikipedia

Οι Φωτεινές σφαίρες (η ορολογία στα Αγγλικά είναι orbs) είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα κυκλικά αντικείμενα, μερικές φορές με ένδειξη κίνησης, που εμφανίζονται στις φωτογραφίες με χρήση φλας.
Βασιζόμενοι σε μη επιστημονικές θεωρίες υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν ότι οι φωτεινές σφαίρες αυτές είναι ένδειξη ενεργειών, αύρας, υπερτρισδιάστατων οντοτήτων ή και φαντασμάτων. Στην πράξη τα σημάδια αυτά οφείλονται συχνά σε σκόνη ή νερό ή νιφάδες χιονιού οι οποίες βρίσκονται πολύ κοντά στην μηχανή, μπροστά στο φακό και φωτίζονται από τη δύναμη του φλας κατά την διάρκεια λήψεως της φωτογραφίας. 

Το βιβλίο που κανείς δεν έχει διαβάσει μέχρι το τέλους και έζησε

Το βιβλίο που κανείς δεν έχει καταφέρει να διαβάσει μέχρι τέλους.


O γιατρός Ρόμπερτ Κλαρκ Κέτζι γράφει το βιβλίο «Shadows from the Walls of Death», δηλαδή «Σκιές από τον τοίχο του θανάτου». Δεν πρόκειται για ένα βιβλίο με θέμα το θάνατο, όπως πολύ ευλόγα θα σκεφτήκατε, αλλά αναφέρεται στους κινδύνους που εγκυμονεί η χρήση αρσενικού.

Μάλιστα, το μόνο κείμενο που υπάρχει σε αυτό, είναι ο πρόλογος και μερικά εδάφια από τη Βίβλο που αναφέρονται στην «πανούκλα στους τοίχους των σπιτιών».

Γιατί ο Κέτζι έγραψε το βιβλίο?
Την εποχή που έζησε ο Κέτζι, οι ταπετσαρίες στους τοίχους ήταν μία από τις τάσεις της μόδας. Ωστόσο, βασικό τους συστατικό ήταν το άκρως τοξικό αρσενικό, όπως και της κόλας που χρησιμοποιούσαν.

Εκατοντάδες ήταν οι άνθρωποι που πάθαιναν δηλητηρίαση μέσα στα σπίτια τους, ενώ κανείς δεν είχε εντοπίσει την αιτία, εκτός φυσικά από τον γιατρό Κέτζι.

Έτσι, προκειμένου να αποδείξει στους δύσπιστους συμπατριώτες του τους κινδύνους από τη χρήση αρσενικού στις βαφές, συγκέντρωσε εκατοντάδες τέτοιες ταπετσαρίες, τις οποίες έδεσε σε βιβλία.

Συνολικά, από τα καταστήματα των πόλεων Ντιτρόιτ, Λάνσινγκ και Τζάκσον συγκέντρωσε αρκετές ταπετσαρίες, ώστε να «δέσει» 100 αντίτυπα των «Σκιών από τους Τοίχους του Θανάτου», τα οποία και έστειλε σε διάφορες βιβλιοθήκες των ΗΠΑ.

Δεν παρέλειψε, φυσικά, να ενημερώσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και των Αρχές για τον υγειονομικό αυτό κίνδυνο, αφού οι σελίδες τους ήταν γεμάτες από αρσενικό.
Τι πάθαιναν όσοι το διάβαζαν...
Όσοι φυλλομετρούσαν τις σελίδες του, σύντομα παρουσίαζαν πονοκέφαλο, σωματικούς πόνους, πυρετό, διάρροια, τριχόπτωση, αποχρωματισμό του δέρματος, σπασμούς. Παρουσίαζαν, δηλαδή, τα ίδια συμπτώματα με όσους δηλητηριάζονταν μέσα στο σπίτι τους από τις ταπετσαρίες τους.
Σήμερα, από τα συνολικά 100 αντίτυπα, διασώζονται μόνο δύο, τα οποία φυλάσσονται σε ειδικές προθήκες στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, κάτω από αυξημένα μέτρα ασφάλειας.
Μάλιστα, δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι για να τα διαβάσει κάποιος θα πρέπει να πάρει ειδική άδεια από την πρυτανεία, να φορέσει προστατευτική στολή.
Σχεδόν δύο αιώνες μετά τα βιβλία παραμένουν εξαιρετικά τοξικά, με αποτέλεσμα τόσο το εξώφυλλο όσο και οι σελίδες είναι τυλιγμένες με ειδική επένδυση.

EVP και τι ειναι

Μπορούμε να ακούσουμε τα φαντάσματα?

Η ιδέα πίσω από τα *Electronic Voice Phenomena* (E.V.P) είναι απλή και ακούγεται ίσως εξωφρενική στον απλό ακροατή τους.
Μπορούμε να επικοινωνήσουμε με την «άλλη πλευρά», αυτή των πνευμάτων, χρησιμοποιώντας μια απλή συσκευή ηχογράφησης, που θα καταγράψει τις φωνές των ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή και στοιχειώνουν ένα χώρο! Υπάρχει όμως κάποια επιστημονική βάση στην εν λόγω «τρελή» θεωρία; Το "1920", ο μεγάλος εφευρέτης "Thomas Edison", στον οποίο οφείλουμε την πρώτη συσκευή καταγραφής και αναπαραγωγής ήχου, το φωνογράφο, δήλωνε σε συνέντευξη του στο Scientific American, Αν η προσωπικότητα μας επιζεί (εννοεί μετά θάνατον), τότε είναι αυστηρά λογικό ή επιστημονικό να συμπεράνουμε πως διατηρεί τη μνήμη, τη νοημοσύνη και τη γνώση που αποκτούμε πάνω στη Γη. Έτσι, αν καταφέρουμε να αναπτύξουμε ένα όργανο τόσο ευαίσθητο που να επηρεάζεται, κινείται ή κατευθύνεται από την προσωπικότητα μας καθώς επιζεί στην μετά-θάνατον ζωή, τότε ένα τέτοιο όργανο, όταν το είχαμε στη διάθεση μας, θα έπρεπε να καταγράψει κάτι. Σχεδόν μισό αιώνα μετά, το "1959", ο Σουηδός παραγωγός ταινιών "Friedrich Jurgenson" προσπαθούσε να ηχογραφήσει το κελάηδισμα των πουλιών στον κήπο της οικίας του, όταν κατέγραψε "μυστηριώδεις ψιθύρους" που φαίνονταν να προέρχονται από κάποιον άγνωστο άντρα. Εμβρόντητος, αφού απέρριψε το ενδεχόμενο το σήμα κάποιου ραδιοφωνικού σταθμού να παρεμβάλλεται στις ηχογραφήσεις του, άρχισε να ερευνά σε βάθος το θέμα. Πραγματοποίησε δεκάδες ηχογραφήσεις σε πολλά σημεία της οικίας του και σε κάποιες από αυτές, οι παράξενες φωνές εμφανίστηκαν και πάλι. Αυτό όμως που εξέπληξε περισσότερο τον Σουηδό ήταν μια φωνή που αναγνώρισε ως της μητέρας του, να τον αποκαλεί με το παιδικό του ονομα «Friedel». Από τότε, δεκάδες ερευνητές ασχολήθηκαν με το θέμα και πάμπολλα βιβλία εκδόθηκαν. Φυσικά, η επιστημονική κοινότητα απορρίπτει πλήρως τους ισχυρισμούς περί επικοινωνίας με τους νεκρούς και μιλά για ακουστική παρειδωλία, ή αλλιώς ότι ο ακροατής των E.V.P αναγνωρίζει τυχαίους ήχους μέσα στο θόρυβο ως φωνές. Το φαινόμενο όμως γνωρίζει τεράστια άνθιση τα τελευταία χρόνια και όλο και περισσότερα E.V.P έρχονται στη δημοσιότητα, κυρίως μετά την ανάπτυξη των μεθόδων ηχογράφησης και της προβολής της ταινίας «White Noise». ghost-fantasmata-pneuma Πώς μπορείτε όμως να ηχογραφήσετε τα δικά σας E.V.P ? Η όλη διαδικασία είναι απλή και το μόνο που απαιτεί είναι φθηνό εξοπλισμό και φυσικά, μπόλικη υπομονή. Τι θα χρειαστείτε? Ένα απλό κασετοφωνάκι εγγραφής και μόνο! Η επιλογή ψηφιακό ή αναλογικό είναι δική σας. Σε κάθε περίπτωση, απαραίτητο είναι το κασετόφωνο να διαθέτει μικρόφωνο εξωτερικά και θύρα usb, για να περάσετε τις ηχογραφήσεις στον υπολογιστή σας. Αν χρησιμοποιείτε αναλογικό, προτιμήστε κασέτες 30 ή 60 λεπτών με την ένδειξη Low Noise.

Διαδικασία 

Η διαδικασία είναι λίγο-πολύ απλή. Επισκέπτεστε ένα χώρο που θεωρείτε πως μπορείτε να καταγράψετε EVP και αφήνετε το κασετόφωνο να καταγράφει, ελπίζοντας ότι θα πιάσετε κάποιον παράξενο ήχο. Εναλλακτικά μπορείτε να δοκιμάσετε ένα E.V.P session σε ουδέτερο χώρο (π.χ στο σπίτι σας), καθώς ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν πως E.V.P μπορούν να καταγραφούν παντού. Παρ’όλα αυτά, υπάρχουν κάποια πράγματα που θα πρέπει να προσέξετε: * Πρώτον και κυριότερων, να γνωρίζετε επακριβώς ποιος βρίσκεται στο χώρο και ποιος μιλάει ανά πάσα στιγμή. Όταν, μετά την έρευνα, θα ακούτε το υλικό, θα πρέπει να ξεχωρίσετε ποια φωνή ανήκει σε ποιόν!  

Πριν ξεκινήσετε να καταγράφετε, καθίστε 4-5 λεπτά ακίνητοι χωρίς να μιλάτε και ακούστε τους φυσικούς ήχους γύρω σας. Δώστε ιδιαίτερη έμφαση σε ήχους που μπορεί να καταγραφούν στο κασετόφωνο και να παρερμηνευθούν στη συνέχεια, αφού θα έχετε αποχωρήσει από το χώρο, ως ήχοι παραφυσικής προέλευσης.  

Αν στην περιοχή φυσά δυνατός αέρας, ενδέχεται να καταγράφεται βουητό στο κασετόφωνο, γεγονός που όχι μόνο θα κάνει την καταγραφή E.V.P δυσκολότερη αλλά και πολύ κουραστική την ακρόαση της κασέτας ή του ηχητικού αρχείου.  

Μην αφήσετε το κασετόφωνο σε ένα σταθερό σημείο και φύγετε! Τα E.V.P συνήθως μοιάζουν να “παρεμβάλλονται” σε άλλους θορύβους, όπως τη φωνή σας ή κάποιο σταθερό θόρυβο (πχ νερό που τρέχει), αν και υπάρχουν θεωρίες που υποστηρίζουν το αντίθετο. Ιδανικά, κρατήστε το κασετόφωνο στο χέρι σας και, είτε απευθύνετε ερωτήσεις, είτε μιλήστε κανονικά με τους φίλους σας (ΜΗΝ ψιθυρίζετε για ευνόητους λόγους). 

Τις περισσότερες φορές, θα παρατηρήσετε ότι οι “Φωνές”  απαντάνε είτε σε εσάς, είτε σχολιάζουν τις κινήσεις σας! Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί ερευνητές χρησιμοποιούν αναλογικό κασετόφωνο: θεωρούν πως ο θόρυβος της κασέτας που γυρίζει, βοηθά στην ηχογράφηση των EVP.  

Αν παρ’ολα αυτά θελήσετε να δοκιμάσετε να αφήσετε το κασετόφωνο κάπου και να φύγετε, 

ΜΗΝ χρησιμοποιήσετε κασετόφωνο με voice activation. Ενδέχεται να χάσετε EVP! Προτιμήστε ένα απλό, πατήστε το rec και αφήστε το να γράφει. Αν μπείτε στο χώρο ενώ το κασετόφωνο γράφει, δηλώστε την παρουσία σας και την ώρα, ώστε στην ανάλυση να ξεχωρίσετε τους θορύβους που προκαλέσατε εσείς από τους … άλλους!  

Ξεκινήστε πάντα την ηχογράφηση σας λέγοντας δυνατά την ημερομηνία, την ώρα και το χώρο στον οποίο βρίσκεστε. Αν στη πορεία αλλάξετε δωμάτιο, κάντε πάλι το ίδιο. Έτσι, θα γνωρίζετε επακριβώς που καταγράφηκε τι. 

Ακούγεται προφανές αλλά πρέπει να το τονίσουμε: φροντίστε να έχετε έξτρα μπαταρίες μαζί σας!  Στις πρώτες σας προσπάθειες, πραγματοποιήστε μικρές, πεντάλεπτες-δεκάλεπτες ηχογραφήσεις. 

Η ανάλυση των EVP είναι πολύ κουραστική και χρονοβόρα και ενδέχεται να βρεθείτε αν έχετε να ακούσετε μια δίωρη ηχογράφηση!
Καλή ιδέα επισεις θα ήταν να έχετε και μαζί σας ακουστικά για να ακούτε και εσείς ότι ακούει και το κασετοφωνάκι σε πραγματικό χρόνο 

Σκιές από τα Τείχη του Θανάτου

Βιβλίο των δειγμάτων ταπετσαρίας
Οι σελίδες του "Σκιές από τα Τείχη του Θανάτου" με αρσενικό.



Οι σκιές από τα τείχη του θανάτου, που τυπώθηκαν το 1874 και μετράνε περίπου 22 με 30 ίντσες, είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο για δύο λόγους: τη σπανιότητά του, και το γεγονός ότι, αν τον αγγίξεις, μπορεί να σε σκοτώσει. Περιέχει μόλις κάτω από εκατό δείγματα ταπετσαρίας, κάθε ένα από τα οποία είναι κορεσμένο με δυνητικά επικίνδυνα επίπεδα αρσενικού.

Το βιβλίο είναι έργο του Δρ. Robert M. Kedzie, Ένωσης Χειρουργών κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου και αργότερα καθηγητής Χημείας στο Κρατικό Γεωργικό Κολέγιο του Μίτσιγκαν (τώρα MSU). Όταν ήλθε να υπηρετήσει στο συμβούλιο υγείας του κράτους στη δεκαετία του 1870, έθεσε ως στόχο την ευαισθητοποίηση σχετικά με τους κινδύνους των χρωματισμένων με αρσενικό ταπετσαριών. Αν και μια θανατηφόρα τοξίνη, το αρσενικό μπορεί να αναμιχθεί με χαλκό και να γίνει όμορφα χρώματα και χρωστικές ουσίες, συνήθως το Πράσινο του Scheele ή το Πράσινο του Παρισιού. Αυτό δεν ήταν φαινομενικό φαινόμενο: κοντά στα τέλη του 19ου αιώνα, η αμερικανική ιατρική ένωση εκτιμά ότι όσο το 65 τοις εκατό όλων των ταπετσαριών στις Ηνωμένες Πολιτείες περιείχε αρσενικό.

Οι Βικτοριανοί γνώριζαν ότι το αρσενικό ήταν δηλητηριώδες όταν φάει, φυσικά - είχε κερδίσει τη φήμη του ως «σκόνη κληρονομίας» που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, για παράδειγμα, για να χτυπήσει τις ηλικιωμένες θείες με μεγάλες περιουσίες - αλλά οι περισσότεροι είδαν λίγο κίνδυνο να σοβάξουν τα σπίτια τους με τα πράγματα. Ο Kedzie υποστήριξε (σωστά, τώρα γνωρίζουμε) ότι οι αρσενικές ταπετσαρίες ρίχνουν μικροσκοπικά σωματίδια σκόνης που μπορούν να εισπνευστούν ή να καταναλωθούν. Στον πρόλογο των σκιών, προειδοποιεί ότι το αρσενικό μπορεί να σκοτώσει όχι μόνο από «ξαφνική και βίαιη καταστροφή της ζωής» αλλά από αργή, χρόνια δηλητηρίαση, μια μυστηριώδη και επίμονη ασθένεια που μπορεί να διαταράξει τον πάσχοντα και τον γιατρό. Έγραψε για τις γυναίκες που άρρωσταν και αποχώρησαν στα υπνοδωμάτια με ταπετσαρία τους για να αναρρώσουν, χωρίς να ξέρουν ότι όλο αυτό το διάστημα εισπνέουν "έναν αέρα φορτωμένο με την ανάσα του θανάτου".



Στο πλαίσιο της εκστρατείας του για την ευαισθητοποίηση σχετικά με τις δηλητηριώδεις εφημερίδες, ο Kedzie παρήγαγε 100 αντίτυπα των σκιών και τους έστειλε στις δημόσιες βιβλιοθήκες του Μίτσιγκαν. Ο καθένας είναι ένας λεπτός τόμος που περιέχει λίγες λέξεις - απλά μια σελίδα τίτλου, ένα σύντομο πρόγευμα και ένα σημείωμα από το Συμβούλιο Υγείας που εξηγεί το σκοπό του βιβλίου και συμβουλεύει τους βιβλιοθηκονόμους να μην αφήσουν τα παιδιά να τα χειριστούν. Η μακάβρια σελίδα τίτλου αναπαράγει ένα απόσπασμα από το Βιβλικό Βιβλίο του Λευιτικού: "Και ιδού, αν η πληγή είναι στους τοίχους του σπιτιού, με κοίλες ραβδώσεις, πρασινωπό ή κοκκινωπό", τότε ο ιερέας ... θα κάνει το σπίτι να ξύνεται γύρω από , και θα χύσουν τη σκόνη που θα αποξέσουν χωρίς την πόλη σε ένα ακάθαρτο μέρος. Οι υπόλοιπες σελίδες, 86 ολόκληρες, αποτελούνται από δείγματα ταπετσαρίας που λαμβάνονται από κοινού εμπόρους.

Από τα αρχικά 100 αντίτυπα, μόνο τέσσερα παραμένουν. Οι περισσότερες βιβλιοθήκες, ανησυχώντας για τη δηλητηρίαση των προστάτιδων τους, κατέστρεψαν τις ποσότητες τους. Δύο από τα επιζόντα βιβλία παραμένουν στο Μίτσιγκαν - ένα στο MSU και το άλλο στο Πανεπιστήμιο του Michigan. Το αντίγραφο της MSU στηρίζεται σε ένα σταθερό ράφι στο τμήμα ειδικών συλλογών της βιβλιοθήκης, το οποίο στεγάζεται σε ένα κατάλληλα πράσινο κουτί. Κάθε σελίδα είναι χωριστά εγκλωβισμένη σε πλαστικό, έτσι ώστε οι ερευνητές και οι περίεργοι να το χειριστούν χωρίς φόβο.



Το βιβλίο σφραγίστηκε μόλις το 1998. Πριν από αυτό, λέει ο Andrew Lundeen, μέλος του προσωπικού του Κέντρου Πληροφοριών Turfgrass της MSU, ο οποίος συμβουλεύεται το τμήμα ειδικών συλλογών της βιβλιοθήκης, «όσοι θέλουν να δουν το βιβλίο έπρεπε να φορούν ειδικά γάντια. Υπήρχαν περιορισμοί για το πόσο καιρό θα μπορούσατε να το βγάλετε έξω, και έπρεπε να είστε πολύ προσεκτικοί - μην γλείφετε τα δάχτυλά σας και γυρίζετε τη σελίδα ".

Τα άλλα δύο αντίγραφα των σκιών έχουν κάνει το δρόμο τους στη Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και στην Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής, η οποία έχει ψηφιοποιήσει ολόκληρο τον τόμο και την έκανε ελεύθερα διαθέσιμη στο διαδίκτυο. Αυτό δεν ήταν απλό έργο: Ο δρ. Stephen Greenberg, επικεφαλής του τμήματος σπάνιων βιβλίων και πρώιμων χειρογράφων του τμήματος της Ιστορίας της Ιατρικής της NLM, λέει ότι οι εργαζόμενοι έπρεπε να ταιριάζουν σε προστατευτικά εργαλεία πριν χειριστούν το βιβλίο.

"Έχει σαρωθεί σε εργαστηριακές συνθήκες, κάτω από καπνοδόχο", λέει ο Δρ Greenberg, αναφερόμενος στους μεγάλους θαλάμους εξαερισμού που χρησιμοποιούνται στα εργαστήρια χημείας για να αναρροφά επικίνδυνα αέρια. "Οι τύποι της εικόνας που φορούν μάσκες και κουκούλες." Η NLM εργάζεται επί του παρόντος για να ενσωματώσει τον όγκο της όπως έχει κάνει η MSU. προηγουμένως, διατηρήθηκε απομονωμένη σε σφραγισμένο δοχείο.

Τα χρώματα των δειγμάτων ταπετσαρίας έχουν ξεθωριάσει κάπως τον αιώνα και το μισό από τότε που ο Δρ. Kedzie τα δεσμεύει, αλλά οι αποχρώσεις και τα σχέδια τους παραμένουν λαμπερά. Ο Lundeen λέει ότι καμία ψηφιακή εικόνα δεν μπορεί να το κάνει δικαιοσύνη: "Αξίζει να το δούμε αυτοπροσώπως. Το φως παίζει από αυτό όμορφα. "

"Αλλά," προσθέτει, "είναι σαν ένα βάτραχο δηλητήριο βέλος. Τα πιο όμορφα πράγματα μπορεί να είναι τα πιο επικίνδυνα. "

link σε pdf Shadows from the walls of death

Ανακαλύφθηκαν νεκροταφεία μαγισσών

Ανακαλύφθηκε νεκροταφείο μαγισσών κοντά στη πόλη Lucca της Ιταλίας!



Τα λείψανα μιας γυναίκας που έζησε κατά τους «σκοτεινούς» χρόνους του *Μεσαίωνα* έφεραν στο φως αρχαιολόγοι, στην περιοχή της Τοσκάνης στην Ιταλία, κοντά στην πόλη *Lucca*.

Η γυναίκα, που έζησε πριν από 800 χρόνια, φέρεται να ήταν *μάγισσα*, αφού στο κρανίο της βρέθηκαν *καρφωμένα 7 καρφιά στο σαγόνι της*! Η ηλικία της υπολογίζεται στα 25 με 30 έτη και βρέθηκε θαμμένη σε έναν πρόχειρο, ρηχό τάφο, χωρίς φέρετρο. Άλλα *13 καρφιά* περιέβαλαν το σκελετό της.

Η μακάβρια ανακάλυψη έγινε σε ένα «νεκροταφείο μαγισσών». Λίγες ημέρες νωρίτερα, οι αρχαιολόγοι είχαν βρει το σκελετό μίας ακόμα μάγισσας. Το περίεργο σε αυτή την περίπτωση είναι ότι στον τάφο της επίσης νεαρής γυναίκας βρέθηκαν*17 ζάρια* γύρω από το κρανίο της. Το παιχνίδι με τα ζάρια ήταν απαγορευμένο για τις γυναίκες και το νούμερο “17” στην Ιταλία εκείνης της εποχής ήταν συνδεδεμένο με τον θάνατο.



Εκείνη την εποχή ήταν απαγορευμένο για τις γυναίκες να παίζουν ζάρια, οπότε μια μάγισσα θα μπορούσε να τα χρησιμοποιεί για «μοχθηρούς» σκοπούς.

Ο αρχαιολόγος *Alfonso Forgione* από το πανεπιστήμιο της L’Aquila, που ηγείται της ανασκαφής, δήλωσε: «/Πρόκειται για μια πολύ ασυνήθιστη ανακάλυψη, αλλά ταυτόχρονα συναρπαστική/».

Οι δύο σκελετοί αποτελούν ενδείξεις ότι «/πρόκειται για προσπάθεια των συγχρόνων τους να μην επιστρέψουν οι δυο μάγισσες από τον κόσμο των νεκρών, καθώς πίστευαν ότι υπηρετούν το Κακό/», συμπλήρωσε.

Το επίσης περίεργο στην υπόθεση, είναι ότι το σημείο ταφής των “μαγισσών” είναι το σημείο θαμμένης *αρχαίας εκκλησίας*. Γεννιέται το ερώτημα στους αρχαιολόγους πως θάφτηκαν “μάγισσες” σε τόπο ιερό!

Οι αρχαιολόγοι ψάχνουν να εντοπίσουν τον τάφο του επισκόπου του *Saint Cerbonius* που δολοφονήθηκε από βάρβαρους πριν από 1500 χρόνια, γιατί ο Saint Cerbonius θεωρούνταν προστάτης Άγιος της Τοσκάνης και του Ρωμαϊκού στρατού.

Εντωμεταξύ σε πολωνικό νεκροταφείο,

Αίσθηση έχει προκαλέσει η ανακάλυψη ενός σκελετού γυναίκας που είχε κατηγορηθεί, βασανιστεί και εκτελεστεί ως μάγισσα στη Πολωνία στον Μεσαίωνα, καθώς στις άκρες των οστών της βρέθηκαν μεγάλες τρύπες.

Σύμφωνα με ιστορικούς οι ντόπιοι φοβούνταν ότι αν οι σκελετοί των μαγισσών δεν ήταν στερεωμένοι στο έδαφος και εγκλωβισμένοι κάτω από σωρό τούβλων, θα επέστρεφαν από τον κόσμο των νεκρών για να τους στοιχειώσουν.
Το γεγονός αυτό δείχνει να εξηγεί την ανατριχιαστική ανακάλυψη του σκελετού με τις τρύπες στα κόκκαλα σε πολωνικό νεκροταφείο, καθώς σύμφωνα με την αρχαιολόγο Karol Piasecki οι τρύπες με αιχμηρά εργαλεία έγιναν πριν την ταφή, ώστε το σώμα της «μάγισσας», καρφωμένο στον τάφο, να μην επιστρέψει ποτέ στη ζωή.

Αρχικά πιστευόταν ότι o σκελετός άνηκε σε «βρικόλακα» καθώς ήταν θαμμένος μακριά από το κύριο νεκροταφείο, καρφωμένος στο έδαφος σε ξεχωριστό σημείο. Όμως οι εξετάσεις DNA που πραγματοποιήθηκαν στα οστά αποκάλυψαν ότι το σώμα ανήκε σε μια γυναίκα με ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια, η οποία είχε υποστεί μεσαιωνικά βασανιστήρια πριν αφήσει την τελευταία της πνοή.

Στην Πολωνία, οι γυναίκες που κατηγορούνταν για μαγεία ήταν κατά κανόνα ερωμένες ή σύζυγοι πλουσίων μελών της κοινωνίας, που οι άνδρες τους ήθελαν να με κάθε τρόπο να τις «ξεφορτωθούν».

Οι αρχαιολόγοι ελπίζουν ότι μέχρι το τέλος του έτους θα είναι σε θέση να αναμορφώσουν το πρόσωπο της «μάγισσας» για να δουν πως έμοιαζε η άτυχη γυναίκα.

Το Φαινόμενα φάντασμα

Ποιες είναι οι τρεις κορυφαίες επιστημονικές εξηγήσεις για το φαινόμενα φάντασμα;

Πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι έχουν δει φαντάσματα και φαντάσματα. Ο Neil Dagnall διερευνά τους πιθανούς λόγους

Από τα φαντάσματα μέχρι τους θρύλους, τις μάγισσες στους μάγους, το Απόκριες είναι η μία εποχη του χρόνου, οπου οι άνθρωποι έρχονται μαζί για να γιορτάσουν το υπερφυσικο. Αλλά πέρα ​​από το φανταχτερα φόρεματα η και τα κόλπα ή πίστη στα φαντάσματα είναι στην πραγματικότητα σχετικά συχνή - με το 38% των ανθρώπων να κατηγοριοποιούνται ως πιστοί, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του Ipsos Mori πριν από μερικά χρόνια.

Ο όρος "φάντασμα" αναφέρεται στην ιδέα ότι τα πνεύματα των νεκρών - ανθρώπων και ζώων - επηρεάζουν τον φυσικό κόσμο. Και η ιδέα ενός στοιχειωμένου μπορεί συχνά να περιλαμβάνει οτιδήποτε από μια αίσθηση παρουσίας, ή αντικείμενα που κινούνται, σε πνευματική δραστηριότητα.

Αλλά σε έναν κόσμο γεμάτο από επιστήμη και λόγο, αυτά τα "hauntings" μπορούν συχνά να καταλήγουν σε μια πολύ απλή εξήγηση. Έτσι, και με την Απόκριες στην Αμερική, εδώ είναι οι τρεις κορυφαίες επιστημονικές και ψυχολογικές εξηγήσεις για τα στοιχειωμένα, τα πνεύματα, την αφάνεια και όλα τα πράγματα υπερφυσικά - αν και θα πρέπει να σημειωθεί ότι πολλά σημαντικά ζητήματα δεν έχουν ακόμη επιλυθεί.

1. Γιατί σου το είπα εγω!

Οι προσπάθειες να εξηγηθούν τα hauntings που συχνά βασίζονται σε ψυχολογικούς παράγοντες - όπως είναι η πρόταση - ο τρόπος που λέγεται ότι ένας τόπος είναι στοιχειωμένος είναι πιο πιθανό να οδηγήσει σε φαινομενικά πράγματα.

Σε μια κλασική μελέτη, οι συμμετέχοντες επισκέφθηκαν πέντε βασικές περιοχές ενός θεάτρου πριν συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο για να αξιολογήσουν τα συναισθήματα και τις αντιλήψεις τους. Πριν από την περιοδεία, μια ομάδα είπε ότι η τοποθεσία ήταν στοιχειωμένη, ενώ η άλλη ομάδα ενημερώθηκε ότι το κτίριο ήταν υπό ανακαίνιση. Δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες στους οποίους ειπώθηκε ο τόπος ήταν στοιχειωμένοι βίωσαν πιο έντονες εμπειρίες - παρόμοιες με αυτές των παραφυσικών γεγονότων.

Η λεκτική πρόταση έχει επίσης αποδειχθεί ότι αυξάνει τις παραφυσικές αντιλήψεις - όπως δείχνουν οι έρευνες σχετικά με τα φαινομενικά φαινόμενα του seance , την παραφυσική κάμψη κλειδιών και την ψυχική ανάγνωση / διάβασμά - ειδικά όταν η πρόταση είναι συνεπής με τις υπάρχουσες παραφυσικές πεποιθήσεις.

Αλλά η έρευνα σε πραγματικό περιβάλλον έχει δημιουργήσει ασυνεπή αποτελέσματα. Μια μελέτη στο δήθεν στοιχειωμένο Hampton Court διαπίστωσε ότι η πρόταση δεν είχε καμία επίδραση στις προσδοκίες των συμμετεχόντων να βιώσουν ασυνήθιστα φαινόμενα ή στην τάση τους να αποδίδουν ασυνήθιστα φαινόμενα στα φαντάσματα.

Επομένως, είναι δίκαιο να πούμε ότι τα αποτελέσματα της πρότασης ποικίλουν ανάλογα με τις πεποιθήσεις ενός ατόμου. Και φυσικά, οι παραφυσικοί πιστοί είναι επιρρεπείς στην υιοθέτηση εικαζόμενων παραφυσικών φαινομένων - ενώ οι σκεπτικιστές θα αρνηθούν την ύπαρξη των παραφυσικών.



2. Ηλεκτρομαγνητικά πεδία και άγνωστη ήχοι EMF/EVP

Οι εξηγήσεις τους βασίζονται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία '' EMF '' και τον υποηχων / infrasound. Ο καναδικός νευροεπιστήμονας Michael Persinger απέδειξε ότι η εφαρμογή ποικίλων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στους κροταφικούς λοβούς του εγκεφάλου θα μπορούσε να προκαλέσει εμπειρίες αιχμής - όπως η αντίληψη περί παρουσίας, η αίσθηση του Θεού ή οι αισθήσεις του να αγγιχτούν. Και έχει σημειωθεί ότι οι περιοχές που συνδέονται περισσότερο με τα hauntings - όπως το Hampton Court - έχουν ακανόνιστα μαγνητικά πεδία.

Ομοίως, η υπερφόρτωση - ηχητική συχνότητα κάτω από το εύρος της ανθρώπινης ακοής - θεωρείται επίσης ότι είναι σε θέση να εξηγήσει τέτοια φαινόμενα. Αρκετές μελέτες έχουν συνδέσει infrasound και παράξενες αισθήσεις.

Σε ένα παράδειγμα, σύγχρονα κομμάτια ζωντανής μουσικής δέχτηκαν με υπερφόρτωση και το κοινό κλήθηκε να περιγράψει τις αντιδράσεις τους στη μουσική. Περισσότερες ασυνήθιστες εμπειρίες αναφέρθηκαν όταν υπήρχε υποηχων / infrasound - σαν ρίγη από πάνω μέχρι κάτω στη σπονδυλική στήλη, αίσθημα νευρικότητας, κύματα φόβου και άβολα ή θλιβερά συναισθήματα.



3. Τοξικές ψευδαισθήσεις

Οι υπερφυσικές αντιλήψεις μπορούν επίσης να προκύψουν από αντιδράσεις σε τοξικές ουσίες - όπως μονοξείδιο του άνθρακα, φορμαλδεΰδη και παρασιτοκτόνα. Έχει επίσης προταθεί ότι οι μυκητιασικές ψευδαισθήσεις - που προκαλούνται από την τοξική μούχλα - θα μπορούσαν να διεγείρουν τις αντιλήψεις που σχετίζονται με το στοιχειωμένα.

Ο Shane Rogers και η ομάδα του από το Πανεπιστήμιο Clarkson στις ΗΠΑ διαπίστωσαν ομοιότητες μεταξύ παραφυσικών εμπειριών και των παραισθησιογόνων επιδράσεων των σπορίων μυκήτων. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί συχνά παρατηρούνται φαντασμαγορικά φαινόμενα σε παλαιότερα κτίρια με ανεπαρκή αερισμό και κακή ποιότητα αέρα.

Η ιδέα δεν είναι νέα και οι εμπειρογνώμονες έχουν ήδη αναφέρει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα που σχετίζεται με παλιά βιβλία. Ισχυρίζονται ότι η απλή έκθεση σε τοξικά καλούπια μπορεί να προκαλέσει σημαντικά νοητικά ή νευρολογικά συμπτώματα, τα οποία δημιουργούν αντιλήψεις παρόμοιες με εκείνες που αναφέρθηκαν κατά τη διάρκεια της εμπειρίας.

Η νεκροί μπορούν να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους;

Η νεκροί μπορούν να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους?

 

O David Fontana (1 November 1934 – 18 October 2010) Γεννημένος στο Middlesex είναι διεθνώς αναγνωρισμένος συγγραφέας και εκπαιδευτικός ψυχολόγος με άμεση εμπειρία ως δάσκαλος σε σχολεία κατώτερης και μέσης εκπαίδευσης. Είναι επίσης μέλος της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Διαπροσωπικής Ψυχολογίας, ενώ διδάσκει ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ και στο Πανεπιστήμιο John Moores του Λίβερπουλ Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 45 βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των λαϊκών θεραπειών και συμβόλων. Η Fontana έδειξε ενδιαφέρον για παραφυσικές έρευνες, όπως η μέση, τα poltergeist περιπτώσεις και τα ηλεκτρονικά φαινόμενα φωνής και υπήρξε πρόεδρος της Εταιρείας Ψυχικής Έρευνας, από το 1995 έως το 1998

David Fontana: “Πιστεύω πως τα άτομα που όσο είναι ζωντανά ενδιαφέρονται για το πεδίο της μεταφυσικής επικοινωνίας και ψάχνουν απαντήσεις, είναι πολύ πιθανότερο να προσπαθήσουν να επιβεβαιώσουν και να αποδείξουν μετά τον θάνατό τους οτι η ψυχή επιβιώνει. Επίσης υπάρχουν τρεις συγκεκριμένες περιπτώσεις νεκρών που επιλέγουν να επικοινωνήσουν μετά-θάνατον:

- όταν υπάρχει έντονη συναισθηματική ανάγκη από μεριάς νεκρών γιατί ο δικός τους άνθρωπος περνάει ίσως μια δυσκολία

- όταν εκκρεμεί κάποια υπόθεση που δεν ολοκλήρωσαν πριν πεθάνουν

- όταν επιθυμούν να ρίξουν φως στις συνθήκες θανάτου τους

Αυτά μπορεί να αποτελέσουν κίνητρα για τα πνεύματα ώστε να έχουν οργανική μεταφυσική επικοινωνία -E.V.P- με τον κόσμο των ζωντανών

Τι ακριβώς συμβαίνει όταν ένα πνεύμα επικοινωνεί μέσω ηλεκτρονικών συσκευών;

David Fontana: “Όταν μια άυλη οντότητα, ένα πνεύμα , έρχεται σε επαφή με τον κόσμο των ζωντανών μέσω κάποιου μέντιουμ είναι πολύ πιθανό να έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει μέχρι ενός σημείου το μυαλό του διάμεσου-δέκτη. Έτσι υποτίθεται πως το πνεύμα στέλνει στο μέντιουμ
κάποιες πληροφορίες. Εμείς δεν έχουμε τρόπο ελέγξουμε εαν εκείνη την στιγμή το μέντιουμ μας λέει αλήθεια ή ψέματα, ούτε έχουμε κάποιο χειροπιαστό σημάδι ότι πράγματι επικοινωνεί με ένα πνεύμα. 

Το πρωτοποριακό στοιχείο της E.V.P, δηλαδή της μεταφυσικής επικοινωνίας μέσω ηλεκτρονικών συσκευών, είναι ότι τα μηνύματα που στέλνουν οι άυλες οντότητες επηρεάζουν τον τεχνικό εξοπλισμό που χρησιμοποιείται για να επικοινωνήσουμε μαζί τους. Αυτό σημαίνει οτι το όποιο μήνυμα λαμβάνουμε είναι ακριβές, ορατό και τα όσα ακούμε είναι ακριβώς αυτά που θέλει να μας πει η οντότητα, χωρίς τις προσωπικές αντιλήψεις του δέκτη.
Ουσιαστικά ξεφεύγουμε εντελώς από το πρότυπο του ανθρώπου με “πνευματικές ικανότητες” που μεταφέρει μηνύματα νεκρών στους ζωντανούς.
Πρόκειται για μια σημαντική εξέλιξη, διότι το μυαλό του διάμεσου δεν συμμετέχει καθόλου στη διαδικασία της επικοινωνίας”.

“Προσοχή : η επικοινωνία με πνεύματα δεν είναι παιχνίδι.”

David Fontana: ” Πάντα προειδοποιώ τους ενδιαφερόμενους να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν ασχολούνται με οποιοδήποτε ζήτημα παραψυχολογίας. Επιπλέον τα άτομα που αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα καλό θα είναι να απέχουν από οποιαδήποτε προσπάθεια επικοινωνίας.Έχουν υπάρξει περιπτώσεις τυχαίων ηχητικών φαινομένων που δημιούργησαν προβλήματα σε αυτούς που έλαβαν τα μηνύματα. Πρέπει να καταλάβουμε πριν ανοίξουμε το δίαυλο επικοινωνίας,ότι δεν γνωρίζουμε τι πραγματικά συμβαίνει στον καθένα αφού πεθάνει.Ίσως αυτό που θα μάθουμε να μην μας αρέσει καθόλου.”